Review: The promised neverland (Yakusokou no Neverland)

Ένα review από τον ~Alucard~

Greetings everyone, Alucard here και ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ Ο,ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΣΑΣ ΦΕΡΝΩ ΚΑΛΟ ΠΡΑΜΑ. Το σημερινό μας anime είναι το The promised Neverland, ή όπως μου αρέσει να το αποκαλώ Unlimited Despair works, γιατί ο δημιουργός φρόντισε να ζήσουμε στο πετσί μας την απόγνωση των χαρακτήρων, και να σβήσει ακόμα και την τελευταία σπίθα ελπίδας που δε ξέραμε καν ότι μας είχε απομείνει. Ένα συναισθηματικό roller coaster, κάθε ένα από τα 12 επεισόδια του θα σας κάνει να θέλετε και άλλο, ενώ ταυτόχρονα σκουπίζετε τα δάκρυα σας.

Η πλοκή του The promised neverland

Η ιστορία μας ξεκινάει σε ένα ορφανοτροφείο, όπου οι τρεις εντεκάχρονοι πρωταγωνιστές μας Emma, Rey και Norman ζουν ειρηνικά μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά του ιδρύματος. Περνάνε την ώρα τους διαβάζοντας, παίζοντας με τα μικρότερα παιδιά και όλα αυτά υπό την επίβλεψη της στοργικής “μαμάς” τους Isabelle, η οποία είναι και η υπεύθυνη του ορφανοτροφείου. Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι το ορφανοτροφείο φαίνεται να είναι αποκομμένο από τον έξω κόσμο, με μόνη είσοδο και έξοδο στις εγκαταστάσεις του μία γέφυρα. Όταν οι χαρακτήρες μας πάνε να αποχαιρετήσουν ένα παιδί το οποίο έφυγε για υιοθεσία, ανακαλύπτουν κάτι που αλλάζει τις ζωές τους και αντιστρέφει τη γνώμη τους για το ορφανοτροφείο.

Γενικές Εντυπώσεις

Η πλοκή του The promised neverland είναι εξαιρετική, και καταβάλλω ιδιαίτερη προσπάθεια να την περιγράψω χωρίς να σας ρίξω κάποιο spoiler. Ο λόγος είναι ότι ό,τι και να πω θα σας προϊδεάσει για το τι θα γίνει, και θα ήθελα να αποφύγω κάτι τέτοιο όσο το δυνατόν περισσότερο. Απλά να ξέρετε ότι τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, και υπάρχουν twists σε κάθε δεύτερο επεισόδιο, οι οποίες όμως δεν είναι βεβιασμένες και δε χαλάνε ούτε την ιστορία ούτε και τη ροή των γεγονότων. Αντιθέτως την εμπλουτίζουν.

Οι χαρακτήρες είναι αρκετά καλογραμμένοι για παιδιά, τουλάχιστον για παιδιά που έχουν μάθει μια τρομερή αλήθεια και προσπαθούν πάση θυσία να φέρουν το σχέδιο τους σε πέρας, αλα Ντενις ο Τρομερός. Αυτό που πραγματικά μου άρεσε στο anime είναι ότι ακόμα και οι “villains” δεν είναι μονοδιάστατοι, και μέσω flashbacks καταλαβαίνουμε τα κίνητρα πίσω από τις πράξεις τους.

Τα visuals είναι overall πολύ καλά, ειδικά το character design. Ο κάθε χαρακτήρας, το κάθε παιδί είναι ξεχωριστό, σε σημείο που ο θεατής καταλαβαίνει ποιο παιδί είναι ποιο, χωρίς να ξέρει το όνομα τους. Το μόνο “κακό” στο character design είναι ότι στα μικρότερα παιδιά η αναλογία κεφαλιού και προσώπου είναι λίγο υπερβολική, με κωμικό πολλές φορές αποτέλεσμα.

Η μουσική είναι τρομερά προσεγμένη για ένα τόσο μικρό anime, κάτι που εκτιμώ αφάνταστα. Εκτός από τα ενδιαφέροντα OP και ED, σχεδόν το κάθε επεισόδιο έχει και από ένα OST, το οποίο ταιριάζει με την εκάστοτε κατάσταση και ενισχύει το immersion στην ιστορία και τον κόσμο του anime.

Βαθμολογίες

Πλοκή: 8/10 Αν και η γενική πλοκή δεν είναι κάτι καινούργιο, η εκτέλεση της είναι από τις καλύτερες. Το σημείο που τελειώνει το anime είναι ιδανικό για πρώτη σεζόν, και έπεται και δεύτερη.

Χαρακτήρες: 7/10 Γενικά πολύ καλογραμμένοι χαρακτήρες.

Visuals: 7/10 Ωραία visuals και character design, εκτός από την υπερβολή των προσώπων που ανέφερα προηγουμένως (δεν υποβαθμίζεται όμως το anime λόγω αυτού).

Μουσική: 8/10 Πολύ προσεγμένη, ενδιαφέρουσα και immersive

Final Verdict: Recommended 100% Το The promised neverland είναι από τα καλύτερα anime που έχω δει τον τελευταίο καιρό, και μετά την συγγραφή του review αυτού, πάω να διαβάσω και το manga, γιατί έχει ζουμί η υπόθεση.

‘Till next time, peace!