από τη Δέσποινα Καγκαρά 

Ανάμεσα στις πολλές ιαπωνικές μπάντες που περιλαμβάνει η Visual kei μουσική σκηνή[1], μία από τις πιο χαρακτηριστικές είναι, σίγουρα, οι Malice Mizer. Αν και δεν παραμένουν ενεργοί ούτε για δέκα χρόνια (ιδρύονται το 1992 και διακόπτουν δραστηριότητές μόλις το 2001), ωστόσο, οι ίδιοι διαγράφουν μία επιδραστικότατη πορεία στο χώρο, χαρίζοντας φαντασμαγορικές ερμηνείες και κληροδοτώντας μοναδικές μουσικές.

Από το 1994 έως το 2000, οι Malice Mizer κυκλοφορούν  τέσσερα άλμπουμς[2] ˙ σε αυτά, τη μουσική συνθέτει, κυρίως, ο κιθαρίστας, Mana, αν και τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας έχουν, επίσης, πολύ συχνά credits. Μέχρι τους τρεις πρώτους δίσκους, μάλιστα, τους στίχους των κομματιών υπογράφουν συνήθως οι τραγουδιστές, Tetsu Takano και Gackt.

Ίσως το πρώτο πράγμα που παρατηρεί κανείς στην επαφή του με το συγκρότημα, είναι η επιρροή της δυτικής, κλασικής μουσικής και αισθητικής ˙ από τον ήχο, τα ρούχα έως και τα εξώφυλλα των δίσκων τους (με τον άγγελο του Voyage sans retour ή τον επιβλητικό ναό στο Bara No Seidou), οι Malice Mizer στρέφονται στο Αναγεννησιακό- Μπαρόκ και το Γοτθικό στυλ, αντίστοιχα. Ο δυναμισμός των συνθέσεων της μπάντας συνδυάζεται με την ένταξη κλασικών οργάνων, όπως το βιολί ή το πιάνο, οδηγώντας σε πρωτότυπες εκτελέσεις gothic rock ύφους. Το τελευταίο, συχνά, συμπληρώνουν ανάλαφροι, έως και ρομαντικοί, ήχοι, (όπως στο άλμπουμ, Merveilles[3]), με εξαίρεση, ίσως, το Bara No Seidou: ο τελευταίος δίσκος των Malice Mizer είναι ίσως και ο ‘’σκοτεινότερος’’.

Στα εννιά χρόνια ζωής της, η μπάντα δουλεύει με τρεις τραγουδιστές, καθένας από τους οποίους αφήνει το δικό του στίγμα ˙ στα πρώτα βήματα του συγκροτήματος, τραγούδια όπως το Sadness ή το Kioku to sora, κορυφώνονται με τον έντονο, σχεδόν σπαρακτικό, τόνο του Tetsu Takano, ενώ, αργότερα, κομμάτια όπως το Ma Chérie μεταλλάσσονται από πιο ρομαντικά σε πιο σκοτεινά, χάρη στις εκτελέσεις του Gackt ή του Klaha, αντίστοιχα. Ενδιαφέρον είναι, επίσης, πως, με το πέρασμα από τον Tetsu Takano στον Gackt, ορισμένα κομμάτια διασκευάζονται και επανακυκλοφορούν ˙ το Ēge Umi ni Sasagu του πρώτου δίσκου, για παράδειγμα, εμφανίζεται ξανά στο τρίτο άλμπουμ της μπάντας, διαφοροποιημένο, και με τον τίτλο Aegean αυτή τη φορά.

Live, οι Malice Mizer είναι πειραματικοί και εκκεντρικοί, με shows γεμάτα θεατρικότητα ˙ χαρακτηριστικό τους, το live που δίνουν στο Τόκυο για το άλμπουμ, Merveilles, το 1998 (Merveilles l’ espace). Εκεί, ένα από τα πιο όμορφα στιγμιότυπα είναι το ντουέτο του ντράμερ, Kami, με τον τραγουδιστή, Gackt, ο οποίος, αυτή τη φορά, βρίσκεται πίσω από το πιάνο. Το εξαιρετικό παίξιμο και η εκφραστικότητα των δύο, μαζί με το φωτισμό, τα κοστούμια, τις απότομες μουσικές εναλλαγές, συνθέτουν ένα εξωπραγματικό σκηνικό, μέρος του οποίου είναι ο κόσμος[4].

Ακόμη και σε πιο πρώιμα στάδια, οι εμφανίσεις των Malice Mizer είναι εξ’ ίσου δυναμικές: στις live εκτελέσεις του τραγουδιού Sadness, η έντονη και μελαγχολική μουσική συμπληρώνει το μυστήριο και την αγωνία που προκαλεί η παθιασμένη, κοφτή, φωνή του Tetsu Takano.

Τα παραπάνω, εννοείται, συμπληρώνει το εκκεντρικό ντύσιμο των μελών του συγκροτήματος ˙ ως Visual kei μπάντα και με αναφορές στην κλασική Δύση, οι Malice Mizer εμφανίζονται στη σκηνή με φορέματα με φουρό, παγιέτες, πούπουλα, φτερά, τεράστια καπέλα, κάπες, σακάκια, ψηλές μπότες και πολλά άλλα ˙ το βάψιμό τους είναι έντονο και τα χτενίσματά τους εντυπωσιακά.

Ύστερα από την παύση τους, και από το 2010 και μετά,  οι Malice Mizer έχουν διοργανώσει αρκετά reunions. Η τελευταία, μάλιστα, επανένωση των τριών βασικών μελών της μπάντας (Mana, Yu- ki, Kӧzi), το 2018, ήταν ιδιαιτέρως συγκινητική, ειδικά και με την τιμή που αποτέθηκε στη μνήμη του ντράμερ, Kami, ο οποίος  έχει φύγει από τη ζωή. Από τα πιο ιδιαίτερα στιγμιότυπα του συγκεκριμένου live, αποτελεί η εκτέλεση του κομματιού Au revoir, το οποίο τραγουδά, από την αρχή ως το τέλος, το ενθουσιασμένο κοινό, ενόσω η μπάντα παίζει μόνο τη μουσική[5].

Οι περιπτώσεις αυτές δείχνουν πως, μπορεί το συγκρότημα να μην υπάρχει πια, ωστόσο, το αποτύπωμά του παραμένει ζωντανό. Mε τον ήχο και την αισθητική τους, οι Malice Mizer δημιούργησαν έναν κόσμο βγαλμένο από παραμύθι, άλλοτε καλό άλλοτε κακό ˙ και οι χιλιάδες φανς τους φαίνεται πως τον βιώνουν ακόμη.

Υ.Γ. Special thanks to Alex!

Πηγές:

https://en.wikipedia.org/wiki/Malice_Mizer 

https://en.wikipedia.org/wiki/Memoire_(album)

https://en.wikipedia.org/wiki/Voyage_Sans_Retour

https://en.wikipedia.org/wiki/Merveilles_(album)

https://en.wikipedia.org/wiki/Bara_no_Seidou