Tribute: BUCK- TICK

από τη Δέσποινα Καγκαρά 


 

erfΊσως ένα από τα πιο σημαντικά συγκροτήματα της Ιαπωνίας, οι Buck- Tick συμπληρώνουν φέτος 37 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου τους δίσκου (Hurry up mode, 1987).

Με τελευταίο άλμπουμ μόλις το 2023 (Izora) και συνεχείς εμφανίσεις ως τον αιφνίδιο χαμό του τραγουδιστή τους, Atsushi Sakurai, τον περασμένο Οκτώβριο, οι Buck- Tick αποτελούν μία διαχρονική μπάντα, ενεργή από το 1983 ως σήμερα[1].

Αν και αναδύουν αρκετά την αύρα ενός πιο «κλασικού», ροκ συγκροτήματος, ενδιαφέρον είναι πως στα πρώτα τους βήματα οι Bick- Tick έχουν έντονες αναφορές στην punk και post punk μουσική σκηνή: ήδη από τον πρώτο τους δίσκο τραγούδια όπως τα Hurry up mode ή Fly high ξεσηκώνουν, χάρη στην έμφασή τους στα ντραμς αλλά και στα «φωναχτά», κάπως άγρια, φωνητικά τους. Σε αντίστοιχο «κλίμα» βρίσκονται και άλλα άλμπουμς της πρώτης περιόδου του συγκροτήματος (κυρίως ως το 1989), από τα οποία ξεχωρίζουν κομμάτια όπως τα Empty girl, My eyes & your eyes (Sexual XXXXX!, 1987), Just one more kiss (Taboo, 1989) κ.α.

Σταδιακά, ωστόσο, και με δίσκους όπως το Aku no Hana (1990) ή το Darker than darkness- style ’93 (1993)[2], οι Buck-Tick εμβαθύνουν περισσότερο στο ροκ είδος, πειραματιζόμενοι διαρκώς ˙ έχοντας περάσει από διάφορες φάσεις, υιοθετούν μέχρι και ένα goth ύφος, με χαρακτηριστικό το άλμπουμ τους Juusankai wa Gekkou, του 2005. Παράλληλα με όλα αυτά, η μπάντα έχει συνδεθεί και με το Visual kei κίνημα, ως μία, μάλιστα, από τις πρώτες που επηρέασαν το τελευταίο.

Στους Buck- Tick, τη μουσική των τραγουδιών συνθέτει κυρίως ο κιθαρίστας, και ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος, Hisashi Imai, ενώ τους στίχους υπέγραφε συνήθως ο Sakurai. Οι ερμηνείες της μπάντας είναι εξαιρετικές, με πολλά κομμάτια στις ζωντανές εκτελέσεις να ακούγονται ακόμη καλύτερα κι από ηχογραφημένα: τα solos της κιθάρας στα τραγούδια Tokyo και In heaven, το μπάσο στο Misty Blue ή τα έντονα ντραμς στο Hyper Love είναι μερικά μόνο παραδείγματα από τους ήχους των Buck- Tick που αποδίδονται καταπληκτικά live.

Εννοείται πως όλα αυτά συμπλήρωνε πάντα η καθηλωτική φωνή του Atsushi Sakurai, ικανή να μεταστραφεί από δυναμική και σκοτεινή, σε βαθιά συγκινητική ή ακόμη και αισθησιακή. Χάρη στη ζωντάνια και την επιβλητικότητα των ερμηνειών του τραγουδιστή, άλλωστε, οι Buck- Tick κατόρθωναν πάντα να κατακτούν τη σκηνή και τον κόσμο, με ερμηνείες από δυναμικές και ανεβαστικές (Telephone Murder) έως συγκινητικές και σχεδόν ανατριχιαστικές (Jupiter, Coyote).

Ένα συγκρότημα, λοιπόν, με ταλαντούχους μουσικούς και σταθερή πορεία στο χώρο που δεν έχει διστάσει να πειραματιστεί, διατηρώντας, ωστόσο, πάντα την ταυτότητά του: αυτοί είναι οι Buck- Tick, τους οποίους προτείνουμε ανεπιφύλακτα σε όποιon δεν τους έχει ανακαλύψει ακόμη ˙ κατά πάσα πιθανότητα σας περιμένει ένα νέο αγαπημένο συγκρότημα…

 

Πηγές:

https://en.wikipedia.org/wiki/Buck-Tick

 https://buck-tick.com/feature/profile?lang=en)

YouΤube: @BUCKTICK

 

Εικόνα:

https://www.bucktickzone.com/history/1989.shtml

 

[1] Ακόμη και μετά την απώλεια του Sakurai, τα υπόλοιπα μέλη, Hisashi Imai & Hidehiko Hoshino  (κιθάρα, φωνητικά), Yutaka Higuchi (μπάσο) και Toll Yagami (ντραμς), έχουν συμφωνήσει στη διατήρηση του συγκροτήματος.

[2] Στο οποίο περιλαμβάνεται και το τραγούδι- σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος, Dress.