από τον Παναγιώτη Νηφόρο 

Η δεκαετία του '80 ήταν ιδιαίτερα σημαντική περίοδος για την παγκόσμια μουσική πραγματικότητα. Έκαναν την εμφάνιση τους καλλιτέχνες και συγκροτήματα που άλλαξαν την πορεία της μουσικής όπως την γνωρίζαμε μέχρι τότε. Εμβληματικά ονόματα σε κάθε είδος μουσικής, με πρωτεργάτες τη Madonna και τον Michael Jackson στην Pop, τους Iron Maiden και τους Metallica στη Metal σκηνή, ενώ στη Hard Rock συγκροτήματα, όπως οι Bon Jovi και οι Scorpions, θα γνωρίσουν την απόλυτη αποθέωση από το κοινό. Σε Ευρωπαϊκό κυρίως επίπεδο, πέρα από τα προαναφερθέντα είδη, μεγαλουργεί επίσης η Italo-Disco, χορευτικό είδος που συνδύαζε τα drum machines και τα synthesizers εκείνης της περιόδου με "περίεργα" ηχητικά εφέ.

Δεδομένης αυτής της αλλαγής στο παγκόσμιο μουσικό κλίμα, λοιπόν, υπήρξε τεράστια άνθηση στο αγγλόφωνο τραγούδι και στη χώρα μας. Καλλιτέχνες και συγκροτήματα γνώρισαν διεθνή επιτυχία, με τα περίφημα LPs να κυκλοφορούν επίσημα από δισκογραφικές εταιρείες και στο εξωτερικό. Την αρχή είχαν κάνει οι Socrates, ήδη από τη δεκαετία του ‘70, ενώ από το 1980 και μετά ακολουθούν οι Sharp Ties, ο Μιχάλης Ρακιντζής (Scraptown), ο Κώστας Μπίγαλης (Big Alice), ο Κώστας Χαριτοδιπλωμένος, ο Νίκος Καρβέλας (TAXI & Nick Carr), ο Μάνος Ξυδούς (Dreamer and the full moon) και πολλοί άλλοι.

Η εξαιρετικά μεγάλη επιτυχία έφτασε τους Έλληνες ακροατές, να ακούνε στο ραδιόφωνο ή σε μια ντισκοτέκ τα κομμάτια και να μην γνωρίζουν ότι είναι τραγουδισμένα από Έλληνες, καθώς υπήρχε πραγματικά υπερπληθώρα προσπαθειών από πολλές χώρες της Ευρώπης.

Ένα ακόμη αγγλόφωνο ελληνικό συγκρότημα που γνώρισε την αγάπη του κοινού, με επιτυχία εντός και εκτός συνόρων, και μάλιστα στην Ιαπωνία, ήταν οι Bang. Ένα Pop duo σχηματισμένο το 1985, αποτελούμενο από τον Θάνο Καλλίρη και τον Βασίλη Δερτιλή (Mέλος στο σχήμα υπήρξε και ο Μιχάλης Καπούλας, ο οποίος ωστόσο αποχώρησε το 1987). Το στυλ τους τόσο μουσικά όσο και ενδυματολογικά θύμιζε αρκετά τους Wham!, γι’ αυτό συχνά τους αποκαλούσαν “Έλληνες Wham!”. 

Η αρχή της προσπάθειας για διεθνή καριέρα γίνεται το 1987, όπου με το κομμάτι «Stop» εκπροσωπούν την Ελλάδα στη Eurovision, καταλαμβάνοντας τη 10^η θέση. Στη συνέχεια συνεργάζονται με τους παραγωγούς και ηχολήπτες διεθνών “μεγαθήριων”, όπως οι Madonna, George Michael, Elton John και Erasure, ενώ το 1990, το τραγούδι τους «Holding My Heart» πέρα ότι καταφέρνει να μπει στα βρετανικά charts, το video clip του γυρίζεται στο Hollywood και είναι από τις πιο ακριβές παραγωγές εκείνης της περιόδου. Στην Ιαπωνία κυκλοφορεί μάλιστα επίσημα σε 8cm CD Single από τη δισκογραφική εταιρεία Victor. 

Το εξώφυλλο του 8cm CD Single, «Holding My Heart»

Η επιτυχία στην Ιαπωνία συνεχίζεται με περιοδεία, συναυλίες μπροστά σε πολυάριθμο ιαπωνικό κοινό που γίνεται ένα με τους “Έλληνες Wham!”, συνοδευόμενη με ρεπορτάζ από το τοπικό CNN. Και το επιστέγασμα της επιτυχίας αυτής; Η κυκλοφορία αποκλειστικού single σε CD των 8cm, το «Waving Goodbye» για την τοπική αγορά, αλλά και μετέπειτα ολόκληρου του album τους «Clockwise».

Το εξώφυλλο του 8cm CD Single, «Waving Goodbye»

Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του album, «Clockwise»

Οι Bang σε συνέντευξη τους τον μακρινό Οκτώβρη του 1990 στο ραδιόφωνο του ANTENNA, στους 97,1 FM STEREO και την εκπομπή «Club Sandwich» με τη Ναταλία Γερμανού, παρουσιάζουν το album «Clockwise» σε πρώτη ραδιοφωνική μετάδοση. Σε ερώτηση της παρουσιάστριας αναφέρθηκαν στην εμπειρία τους στην Ιαπωνία. "Μάθαμε πολλές λέξεις, το ευχαριστώ λέγεται Arigato. Όταν λες Mottainai σημαίνει no problem και το Dōitashimashite σημαίνει You're welcome. Εν τω μεταξύ κάναμε τόσες υποκλίσεις, οι Ιάπωνες με το που σε βλέπουν χαμογελάνε και υποκλίνονται 5-6 φορές. Κάναμε 14 τηλεοπτικές συνεντεύξεις, γύρω στις 20 ραδιοφωνικές και καμιά 40αριά περιοδικά. Ήταν 13 μέρες οι οποίες ήταν full. Εγώ (Θ. Καλλίρης) πήρα 3 κιλά γιατί δοκίμασα ό, τι ιαπωνέζικο φαγητό υπάρχει. Υπήρχε μια κάμερα που μας ακολουθούσε συνεχώς όπου και αν πηγαίναμε. Πήγαμε σε όλη την Ιαπωνία, όχι μόνο στο Tokyo, σε όλες τις μεγάλες πόλεις που έχουν ζωντανή μουσική σκηνή. Osaka, Sapporo, Fukushima, Kobe, Yamamoto.", σχολίασαν μεταξύ άλλων ο Θάνος Καλλίρης και ο Βασίλης Δερτιλής στην περίφημη εκπομπή της ελεύθερης ραδιοφωνίας, την οποία μάλιστα ηχογράφησε από τα ερτζιανά τότε σε άγραφη κασέτα TDK ο Κωνσταντίνος Δίλζας, την ψηφιοποίησε και την ανάρτησε στο blog του. Ας τον συγχαρώ λοιπόν προσωπικά για τη σπάνια αυτή ανάρτηση.

Με όλα αυτά φτάσαμε στο τέλος των προσωπικών μου άρθρων για τη σεζόν. Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τη Μαίρη Παπαπούλιου και τον Τάσο Νταπαντά για την εμπιστοσύνη που μου έχουν δείξει τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Ας είμαστε όλη η ομάδα καλά, ας ανανεώσουμε το ραντεβού μας για τη νέα σεζόν, ας συνεχίσουμε την άοκνη αυτή προσπάθεια για τη διάδοση της Ασιατικής κουλτούρας στη χώρα μας.

Επίσης επειδή τυχαίνει τα δύο τελευταία άρθρα να έχουν ως θεματολογία τον Φοίβο και τους Bang, δεν μπορώ παρά να αποχαιρετήσω τους αναγνώστες μας με ένα άκρως καλοκαιρινό τραγούδι του Θάνου Καλλίρη από τη solo καριέρα του, μια από τις μεγάλες επιτυχίες του Φοίβου στη χρυσή εποχή της ελληνικής δισκογραφίας, τα 90's.

Καλό καλοκαίρι σε όλες και όλους με άπειρα μπάνια, ευτυχία και δημιουργικότητα, ας συνεχίζουμε να βλέπουμε τα αγαπημένα μας anime, να παίζουμε video games, να ακούμε μουσική, μα πάνω απ' όλα υγεία για όλους. Α, και να μην παραλείψω, να βρει ο καθένας τον καλοκαιρινό του έρωτα... την «Αγάπη Καλοκαιρινή».

Πηγές: kalliris.gr, dilzas.net, el.wikipedia.org, espressonews.gr