Tetsu Takano: Η πρώτη φωνή των Malice Mizer

από τη Δέσποινα Καγκαρά

Πίσω στο 1992, ο εικοσάχρονος Tetsu Takano γινόταν ο frontman των νεοσύστατων τότε Malice Mizer, με τον οποίο οι τελευταίοι κυκλοφόρησαν και το πρώτο τους άλμπουμ, Memoire, δύο χρόνια αργότερα.

Οι τραγουδιστές των Malice Mizer:

Στη διάρκεια της σύντομης, αλλά επιδραστικότατης, πορείας των Malice Mizer στη Visual kei μουσική σκηνή, καθένας από τους τραγουδιστές τους σηματοδότησε με τον δικό του τρόπο τις τρεις φάσεις του συγκροτήματος: το πολλά υποσχόμενο ξεκίνημα, την επιτυχία των ενδιάμεσων χρόνων και, τελικά, τη δύση του.

Ο Tetsu στους Malice Mizer

Και μπορεί η μεγαλύτερη επιτυχία να σημειώθηκε με τον Gackt ή το όνομα του Klaha να έγινε συνώνυμο της τελευταίας περιόδου του συγκροτήματος, η αυλαία όμως των Malice Mizer είχε ανοίξει με τον Tetsu Takano.

Είναι αλήθεια, βέβαια, πως, απ’ όλους, αυτός που φαίνεται να μνημονεύεται κυρίως μέχρι σήμερα είναι ο Gackt. Φυσικά, όχι άδικα, μιας και ο ίδιος παρέμεινε τον περισσότερο καιρό στη μπάντα, κυκλοφορώντας μαζί της δύο χαρακτηριστικούς δίσκους, μεταξύ των οποίων και το εμπορικότατο, Merveilles (1998). Ο Gackt ήταν ανέκαθεν ένας ταλαντούχος μουσικός, εξαιρετικός πιανίστας, με φωνή και σκηνική παρουσία που ταίριαξαν πολύ στη θεατρικότητα των Malice Mizer (ή μπορεί να ήταν και αυτές που την ενέπνευσαν). Όμως, ο τραγουδιστής με τον οποίο ξεκίνησε το συγκρότημα είχε ένα εξίσου μοναδικό στυλ, στο οποίο αξίζει κανείς να αναφερθεί. Αυτός είναι και ο λόγος για το σημερινό κείμενο.

Tetsu:

Ο Tetsu έμεινε στους Malice Mizer ως το 1994, οπότε και αποχώρησε λίγο μετά την κυκλοφορία του Memoire (από την εξέλιξη της μετέπειτα καριέρας του, γύρω από την πιο κλασική και alternative ροκ κυρίως, θα υποθέταμε πως το «gothic» στυλ των Malice Mizer μάλλον δεν τον είχε καλύψει). Σε αυτό το διάστημα, ο ίδιος, εκτός από τα φωνητικά, ασχολήθηκε και με τη συγγραφή των στίχων των τραγουδιών ˙ στο Memoire, μάλιστα, όλα τα κομμάτια είναι εξ’ ολοκλήρου σε δικούς του στίχους.

Ωστόσο, ας μην γελιόμαστε, αυτό για το οποίο ξεχώρισε ο Tetsu ήταν κυρίως η φωνή του, η οποία μπορεί μερικές φορές να ακουγόταν έως και «παράτονη», εξασφάλισε όμως το μοναδικό ύφος της μουσικής των πρώιμων Malice Mizer.

Ο Tetsu εκτελούσε τα κομμάτια με έναν τόνο σπαρακτικό, συχνά αγχωτικό, ενώ πολλές φορές φαινόταν σαν να τον κατέβαλε το συναίσθημα. Στις live εμφανίσεις του με το συγκρότημα, ο ίδιος συχνά μοιάζει σαν να είναι μόνος του στη σκηνή, τραγουδώντας μάλλον περισσότερο για τον εαυτό του παρά για οποιονδήποτε άλλον. Ίσως για τον Tetsu το αποτέλεσμα να μην είχε τόση σημασία μπροστά στην έκφραση, μία έκφραση στην οποία εκείνος φαινόταν να δίνει όλο του το είναι (προσέγγιση που, αν μη τι άλλο, έμοιαζε ειλικρινής και εκτιμήθηκε από πολλούς φανς).

Sadness:

Ο Tetsu τραγουδώντας live το “Sadness”

Από τις εντονότερες και πιο «φορτισμένες» στιγμές του τραγουδιστή είναι σίγουρα οι εκτελέσεις του Sadness, single του 1993, το οποίο δυστυχώς δεν συμπεριλήφθηκε ποτέ σε  άλμπουμ ούτε ερμηνεύτηκε πολύ live, πόσω μάλλον μετά την αποχώρηση του Tetsu. Σε μουσική του μπασίστα Közi , με έντονο μπάσο και ντραμς, το Sadness είναι από μόνο του ένα πολύ ιδιαίτερο τραγούδι, με τη φωνή του Tetsu απλά να το απογειώνει.

Βέβαια, αν το στυλ του τραγουδιστή ταιριάζει γάντι στο Sadness, αποδίδοντας τέλεια τον απαιτούμενο μελαγχολικό τόνο, από την άλλη, στο ανάλαφρο Gogo no Sasayaki δημιουργεί μία υπέροχη αντίθεση που «μένει». Και αυτό συμβαίνει με όλα τα τραγούδια της μπάντας που ερμήνευσε ο Tetsu. Μία τόσο ιδιαίτερη χροιά μπορεί να χρησιμοποιηθεί παντού, ακόμη και εκεί που φαινομενικά να μην ταιριάζει, και να έχει πάντα εντυπωσιακά αποτελέσματα ˙ ο Tetsu Takano το απέδειξε περίτρανα αυτό, κατορθώνοντας έτσι να αφήσει το δικό του αποτύπωμα στο Visual kei είδος, έστω και αν δεν το ασπάστηκε για πολύ.