από τον Παναγιώτη Νηφόρο

---

  

To 1998 είναι η χρονιά της παρθενικής εισόδου στην έκτη γενιά κονσολών και στα 128-bit. Κυκλοφορεί στην αγορά του gaming η τελευταία κονσόλα της SEGA, το Dreamcast. Κονσόλα, η οποία για την περίοδο εκείνη εισήγαγε μια τεχνολογία αιχμής που για τα τέλη της εν λόγω δεκαετίας ήταν κάτι το συναρπαστικό. Μπροστά από την εποχή της, αν και διέγραψε μια σύντομη πορεία, καθώς τελικά σταμάτησε σε λιγότερο από δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία της στη Δύση, αποδείχτηκε καινοτόμος, αφού δημιούργησε και προσέφερε το διαδικτυακό παιχνίδι, τη φωνητική συνομιλία στο παιχνίδι, ακόμη και την εφαρμογή της τεχνολογίας δεύτερης οθόνης στον χώρο της κονσόλας.

Σημαντικά δημιουργικά παιχνίδια κυκλοφορούν και εξυπακούεται μερικά από τα καλύτερα soundtracks όλων των εποχών. Ας δούμε ορισμένα από αυτά. 

 

Despair and Hope

(από το Grandia II)

 

Grandia II, ένα εξαιρετικό JRPG, από τα ευρηματικότερα παιχνίδια στην κονσόλα. Ο Noriyuki Iwadare έκανε εξαιρετική δουλειά στη μουσική επένδυση. Η εμπειρία του άλλωστε το αποδεικνύει, αφού έχει συνθέσει μουσική για περισσότερους από 60 διαφορετικούς τίτλους μέχρι σήμερα, μεταξύ των οποίων τα Lunar, το Kid Icarus και το Ace Attorney.

 

Unblessed Soul

(από το Soul Calibur)

 

Το πρώτο παιχνίδι της σειράς Soul Calibur θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί ένα παιχνίδι άρτιο από κάθε άποψη. Πιστή τελειότητα από το Arcade μηχάνημα της εποχής εκείνης. Η ορχηστρική μουσική του δένει απίστευτα με την ποιότητα του ίδιου του παιχνιδιού της Namco. Σύνθεση γραμμένη από τον Junichi Nakatsuru, πιάνει τον παλμό του κάθε χαρακτήρα ανεβάζοντας ταυτόχρονα τον πήχη των fighting games αρκετά ψηλά. 

 

Dawn

(από το Shenmue)

 

Ίσως και να μην υπάρχει άλλο παιχνίδι σε ολόκληρη τη βιβλιοθήκη του Dreamcast που να συμβολίζει επαρκέστερα την ύπαρξή της από το Shenmue. Και τα δύο ήταν πολυαναμενόμενα και φιλόδοξα project που προωθήθηκαν από μια επιτυχημένη διαφημιστική εκστρατεία και τεράστιους προϋπολογισμούς. Αν και απέσπασαν εξαιρετικές κριτικές, αποκτώντας φανατικό κοινό μέχρι τις μέρες μας, κατέληξαν ως τεράστιες εμπορικές απογοητεύσεις για τη SEGA, οδηγώντας την σε συνδυασμό με ορισμένα αποδεδειγμένα λάθη του παρελθόντος στην έξοδό της από την αγορά hardware των βιντεοπαιχνιδιών.

Να σημειώσουμε ότι το παιχνίδι εμπνέεται και αποτυπώνει την ιαπωνική κουλτούρα, από την ιστορία, την πλοκή και τις τοποθεσίες της, κάτι που προφανώς συμπαρασύρει και την προτεινόμενη μουσική επένδυση. Χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό παραδοσιακών ιαπωνικών και σύγχρονων οργάνων, η μουσική αποδίδει υπέροχα την αργή, ενδοσκοπική και εσωτερική διάσταση του κόσμου του παιχνιδιού, στοχεύοντας στην υψηλή αισθητική και ποιότητα του έργου του Yu Suzuki.

 

Kingdom of Ixa'taki

(από το Skies of Arcadia)

 

Τα JRPG στην τελευταία κονσόλα της SEGA δεν ήταν πολλά. Ωστόσο, υπήρξαν ορισμένα ιδιαιτέρως αξιόλογα. Την ίδια περίοδο με το Grandia II κυκλοφορεί και το Skies Of Arcadia, το οποίο αναπτύχθηκε από ένα από τα εσωτερικά της studio, την Overworks.

Η μουσική στο Skies Οf Arcadia αντικατοπτρίζει σε απόλυτο βαθμό τη νότα δημιουργίας μιας περιπέτειας και αισιοδοξίας στο παιχνίδι. Με την εισαγωγή της πρώτης μελωδίας στο intro του παιχνιδιού, γίνεται αμέσως αντιληπτό τo ύφος, η ατμόσφαιρα και ο τόνος του παιχνιδιού, και ενώ σίγουρα υπάρχουν και πιο σκοτεινά θέματα στο παιχνίδι, το αίσθημα ελπίδας και αισιοδοξίας διαπερνά ολόκληρη την εμπειρία.

 

Crank the Heat Up!

(από το Sonic Adventure)

 

Για τον Sonic, δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Σαφέστατα ένας ήρωας που χαράζει ακόμη και σήμερα μετά από 30 ολόκληρα χρόνια στην αγορά, τη δική του μοναδική πορεία, μεγαλώνοντας γενιές και γενιές.

Το Sonic Adventure σηματοδότησε την είσοδο του δημοφιλούς μπλε σκαντζόχοιρου στη 3D εποχή και στα 128-bit. Ομολογουμένως, πολλά υποσχόμενη τότε η επιστροφή του, καθότι υπήρξε ένα διάστημα αποχής και από την προηγούμενη κονσόλα της SEGA, το Saturn όπου δεν τον είδαμε σε κάποια νέα περιπέτεια.

Αποτέλεσε το πιο επιτυχημένο σε πωλήσεις παιχνίδι του SEGA Dreamcast και ήταν για την εποχή του ένα αξιοπρόσεκτο παιχνίδι. Δεν έλειπε βεβαίως και η υπέροχη μουσική επένδυση, με μια πιο ροκ άποψη.

 

Evila: Attack of the Perfect Reporter

(από το Space Channel 5)

 

Όπως προαναφέρθηκε, το Dreamcast φιλοξένησε παραγωγές μεγάλου budget, με διάθεση πειραματισμών και καινοτομίας. Το Space Channel 5 ήταν η άποψη της SEGA για το πώς στήνεται ένα παιχνίδι με γνώμονα τη μουσική.

Προφανώς και σε ένα τέτοιο παιχνίδι δεν γίνεται η ίδια η μουσική να περνά απαρατήρητη και το Space Channel 5 το επιτυγχάνει και με το παραπάνω. Είδη όπως η Pop, η Hip Hop και η Jazz, συνδυάζονται αρμονικά. Ίσως από τα πλέον αξιοσημείωτα soundtracks σε όλη την 6^η γενιά κονσολών.

 

The Palace of the Insane

(από το Resident Evil – Code: Veronica)

 

Η σειρά Resident Evil στα πρώτα της παιχνίδια γνώρισε τη μεγάλη της επιτυχία, κυρίως στο πρώτο PlayStation. Ήταν σχεδόν συνώνυμη με την ίδια την κονσόλα, παρ’ ότι λίγο μετά την αρχική τους κυκλοφορία στο δημοφιλές μηχάνημα της Sony, είχαν βγει και σε άλλες πλατφόρμες τα τρία πρώτα παιχνίδια. Το 2000 ωστόσο, το Dreamcast θα αποκτήσει αποκλειστικά το νέο τότε Resident Evil – Code: Veronica, το οποίο παρά το γεγονός ότι δεν είχε έναν αριθμό στον τίτλο, ήταν μια άμεση συνέχεια της πρώτης του τριλογίας.

Tη μουσική του παιχνιδιού συνέθεσε βασικά ο Takeshi Miura, ένας σχετικά άγνωστος συνθέτης, χωρίς προηγούμενη εμπειρία στη δημιουργία μουσικής για βιντεοπαιχνίδια. Ανεξάρτητα από αυτό, έκανε εξαιρετική δουλειά που ανταποκρίνεται στο στυλ και την ατμόσφαιρα της σειράς. Ολόκληρο το soundtrack έχει έναν σκοτεινό και καταπιεστικό ήχο που ταιριάζει αναμφίβολα σε ένα παιχνίδι τρόμου, όπως το Code Veronica.

 

Cry, for 'IDOLA' the Holy

(από το Phantasy Star Online)

 

Το Phantasy Star Online αποτελεί σίγουρα ένα από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα στο ότι η τεχνολογία και οι καινοτομίες του Dreamcast με διαδικτυακό παιχνίδι είναι άξιες αναφοράς. Τα τέσσερα πρώτα παιχνίδια της σειράς στο Master System και στο Mega Drive (Genesis) ήταν παραδοσιακά JRPG, αλλά μετά την κυκλοφορία του Phantasy Star IV στο 16-bit μηχάνημα της SEGA το 1993, η σειρά εξαφανίστηκε ουσιαστικά για μια ολόκληρη γενιά κονσολών. Μόλις επανεμφανίστηκε τελικά το 2000 ως Phantasy Star Online, είχε πολύ λίγα κοινά με τα προηγούμενα παιχνίδια, εκτός από το όνομα και ορισμένα κοινά θέματα και στοιχεία.

Μουσικά, το soundtrack για το Phantasy Star Online είναι αρκετά ποικίλο, με καθεμία από τις τοποθεσίες του παιχνιδιού να έχει το δικό της ήχο και στυλ που τις κάνει να διακρίνονται και να αναγνωρίζονται αμέσως από τον τρόπο και μόνο που «ακούγονται». Τη σύνθεση υπογράφουν οι Hideaki Kobayashi και Fumie Kumatani, δύο συνθέτες που από τότε έχουν εργαστεί σε σειρές, όπως Sonic The Hedgehog, Onimusha, και αργότερα στα παιχνίδια Phantasy Star. Ωστόσο, το Phantasy Star Online εξακολουθεί να διαθέτει μερικές από τις καλύτερες δουλειές τους.

 

Sneakman

(από το Jet Set Radio)

 

Υπάρχουν παιχνίδια που το ύφος τους διαμορφώνεται σε συνάρτηση με την ανάπτυξη της ιστορίας, και ένα από αυτά είναι το Jet Set Radio. Ελάχιστοι τίτλοι συνδέονται εγγενώς με συγκεκριμένα πολιτιστικά φαινόμενα και τοποθεσίες όπως το επιτυγχάνει το εν λόγω παιχνίδι, προβάλλοντας την underground κουλτούρα της νεολαίας σε μέρη όπως τη Shibuya στο Τόκιο, τα οποία καθορίζουν τη συνολική εικόνα και την εξέλιξη του παιχνιδιού.

Εξίσου σημαντικό ήταν το soundtrack του παιχνιδιού, το οποίο συνδύαζε είδη όπως J-Pop, Hip Hop, Funk, Rock, Acid Jazz, και άλλα. Πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι δούλεψαν στο soundtrack, κυρίως ο Hideki Naganuma, ο οποίος συνέθεσε τα περισσότερα κομμάτια.

Μπορεί η κονσόλα να αποτελεί εδώ και μια εικοσαετία παρελθόν, ωστόσο τόσο τα παιχνίδια, όσο και η μουσική επιμένουν να διαγράφουν τη δική τους εναρμονισμένη πορεία, να ταξιδεύουν και να παραμένουν καταξιωμένες διαχρονικές δημιουργίες.

 

 

Πηγή: vgchartz.com