Θα μπούμε κατευθείαν στο ψητό, γιατί θέλω αμέσως να σας κάνω να καταλάβετε αν θα σας άρεσε ένα τέτοιο anime, χωρίς να χάσετε χρόνο διαβάζοντας όλο το άρθρο (για εσάς που αγαπάτε να θάβετε τέτοιου είδους anime, keep reading). Ο πρωταγωνιστής μας, Kinoshita Kazuya, μετά από έναν ξαφνικό χωρισμό, αποφασίζει να χρησιμοποιήσει την υπηρεσία “Rent a Girlfriend”, που κάνει αυτό ακριβώς που νομίζετε. Μόνο για 5000 yen την ώρα, μπορείτε και εσείς, μπακούρια του κόσμου, να έχετε την εμπειρία μιας ρομαντικής σχέσης, χωρίς όμως τη δέσμευση. Ο Kazuya λοιπόν λέει να πνίξει τον πόνο του σε μια εφήμερη σχέση, και επιλέγει την Mizuhara Chizuru για να ζήσει αυτή την εμπειρία, η οποία εκτυλίσσεται μέσα σε 12 επεισόδια. Αν έχετε δει πάνω από 5 romantic comedy anime, πιστεύω οτι καταλαβαίνετε που πηγαίνει το όλο θέμα.

Εδώ είναι που τα πράγματα αρχίζουν να παίρνουν την κάτω βόλτα, όχι τόσο για τον πρωταγωνιστή, αλλά και για εμάς, το κοινό. Σαν ένα σωστό ecchi (αν όχι και τόσο) romantic comedy anime, είναι γεμάτο με χαζές παρεξηγήσεις (και ακόμα πιο χαζό πρωταγωνιστή), καθώς και υπερβολικά πολλές συμπτώσεις που καταλήγουν να γίνονται plot points, κάτι που προσωπικά δε μου αρέσει, διότι είναι σαν να μου λέει ο συγγραφέας οτι δε ξέρει πώς να προχωρήσει μια πλοκή. Συγνώμη ρε φίλε, αλλα αν δε ξέρεις πώς να προχωρήσεις μια πλοκή πέρα από τον μηχανισμό των “συμπτώσεων”, μην εκδόσεις την δουλειά σου στο κάτω κάτω.

Αργότερα βλέπουμε και τους υπόλοιπους χαρακτήρες που εισάγονται για να συνεχιστεί κάπως η πλοκή, οι οποίοι είναι προβλέψιμοι, βαρετοί, και καταλήγουν να μην είναι σημαντικοί γενικότερα. Το character development είναι ανύπαρκτο, τόσο για τον πρωταγωνιστή όσο και για τους υπόλοιπους χαρακτήρες (βέβαια με 12 επεισόδια τι character development να περιμένει κανείς).

Υπάρχουν βέβαια μερικές όμορφες στιγμές, ειδικά όταν υπερτονίζεται η σχέση του Kazuya με τους φίλους του, ή ο τρόπος που ο Kazuya παίρνει συγκεκριμένες δύσκολες αποφάσεις. Δυστυχώς όμως, οι στιγμές αυτές αδυνατούν να “κουβαλήσουν” την γενικότερη βαρεμάρα του anime. Aν το anime ήταν πιο σοβαρό, και αντί για τυχαίες καταστάσεις έδειχνε το όλο concept του “rental girlfriend” από μια πιο ψυχολογική σκοπιά (π.χ. το δυναμικό μιας ψεύτικης σχέσης, καθώς και οι κίνδυνοι που υπάρχουν, ή το κατά πόσο αληθινά είναι τα συναισθήματα που δημιουργούνται, και αν είναι θεμιτά ή όχι).

Τo anime αυτό βγήκε φέτος στις 12 Ιουλίου, και τελείωσε πρόσφατα, ενώ έχει ήδη ανακοινωθεί η δεύτερη σεζόν του. 

Πλοκή: 3/10

Αρκετό potential, αλλά η τελική εκτέλεση είναι απογοητευτική

Μουσική επένδυση: 4/10

Ζωντανή και ταιριαστή μουσική, αλλά όχι τίποτα αξιομνημόνευτο

Χαρακτήρες: 3/10

Εδώ η βαθμολογία είναι λίγο περίεργη, γιατί όντως σε 12 επεισόδια δε μπορείς να κάνεις flesh out τους χαρακτήρες όσο θα ήθελες, αλλά αν είναι να τους κρίνω σύμφωνα με ό,τι μου παρουσιάστηκε μέσα σε αυτά τα 12 επεισόδια, θα τους πω βαρετούς, προβλέψιμους, δίχως τσαγανό, unrelatable, και άλλα διάφορα κοσμικά τα οποία θα πάρουν μέρες να τα γράψω, οπότε το αφήνω εδώ.

Visuals: 6/10

Για δώσω και κάτι δίκαιο, το συγκεκριμένο anime είναι αρκετά προσεγμένο, με αρκετές λεπτομέρειες στα πρόσωπα των χαρακτήρων, ώστε να μπορούν να εκφραστούν τα συναισθήματα τους καλύτερα (κρίμα που τα συναισθήματα τους είναι προβλέψιμα όπως οι ίδιοι).

Τελικο verdict: Not recommended. Τώρα με συγχωρείτε, πάω να πιω μια σόδα για να χωνέψω το γεγονός οτι σπατάλησα χρόνο από τη ζωή μου για να δω αυτό το anime.
 

Until next time, peace!