Greetings, dreamers. Alucard εδώ. Πόσοι από εσάς βλέπετε συχνά όνειρα; Η προσπάθεια ανάκλησης τους μετά το πέρας τους είναι εύκολη ή δύσκολη υπόθεση για εσάς; Τα όνειρα, ως προϊόν του υποσυνείδητου, μπορεί να έχουν κρυμμένα μηνύματα μέσα τους. Από την άλλη, μπορεί να λειτουργήσουν σαν επαυξήσεις παρελθοντικών τραυματικών εμπειριών, με αποτέλεσμα ανήσυχο ή και διακοπτόμενο ύπνο. Κάποια άτομα είναι ικανά να βιώνουν lucid dreams, όνειρα στα οποία το άτομο γνωρίζει ότι ονειρεύεται, καθώς και να έχει πλήρη έλεγχο των πράξεων του. Για την πρωταγωνίστρια της σημερινής μας ταινίας, όμως, τα όνειρα είναι τρόπος ψυχοθεραπείας και ψυχανάλυσης...και ίσως και σωτηρίας του κόσμου. Μιλάω φυσικά για την τελευταία ταινία του Satoshi Kon πριν τον θάνατο του, Paprika.

Σε μία ψυχιατρική κλινική, η ομάδα των Chiba Atsuko, Kosaku Tokita και Shima Torataro δουλεύει για να τελειοποιήσει την εφεύρεση του Tokita, το DC mini. Ικανό να καταγράφει σε πραγματικό χρόνο τα γεγονότα ενός ονείρου, καθώς και να επιτρέπει σε 2 άτομα να μπαίνουν ο ένας στα όνειρα του άλλου, το DC mini είναι πραγματικά ένα...ονειρεμένο τεχνολογικό επίτευγμα, το οποίο στα κατάλληλα χέρια μπορεί να βοηθήσει ψυχολογικά επιβαρυμένους ανθρώπους να ξεπεράσουν τα τραύματα τους. Αυτό ακριβώς κάνει η αινιγματική και αξιαγάπητη Paprika, η οποία στην προσπάθεια της να βοηθήσει τον Toshimi Konakawa, έναν αστυνομικό με PTSD, θα μπλεχτεί σε μία σειρά σουρεαλιστικών γεγονότων, τα οποία αφορούν την κλοπή του DC mini, την κακομεταχείριση του, καθώς και έναν στρόβιλο ονείρων, τα οποία έχουν την δυνατότητα να απειλήσουν ακόμα και την πραγματικότητα. 

Καλή τύχη να καταλάβετε τι παίζει από την παραπάνω περίληψη. Δε σας αδικώ όμως. Η πλοκή της ταινίας, αν και εύκολο να την ακολουθήσει κανείς, δε θα την καταλάβει με μια μόνο φορά θέασης. Η ταινία πραγματεύεται μια πληθώρα άκρως ενδιαφέροντων ζητημάτων, όπως τον κόσμο του υποσυνείδητου, όνειρα και ψυχολογικές διαταραχές. Θα μπορούσα να σας μιλάω για ώρες σχετικά με τα θέματα αυτά, αλλά δε θέλω να σας κουράσω. Θέλω να κουραστείτε με τη θέληση σας. Υπάρχουν πάμπολλα βίντεο πάνω στα μηνύματα αυτής της ταινίας και το rabbit hole είναι αρκετά βαθύ, οπότε το αφήνω σε εσάς. Όσον αφορά πάντως την πλοκή αυτή καθαυτή, μπορώ να σας πω ότι ο τρόπος με τον οποίον τα διαφορετικά plot points τυλίγονται και γίνονται ένα, είναι πολύ ευφάνταστος, αν και κάποια στιγμή η ιστορία έχει κάποια υπερβολικά εξωπραγματικά στοιχεία, τα οποία μπορούν να δικαιολογηθούν αν σκεφτούμε ότι η πλοκή της ταινίας δεν είναι παρά ένα μέσο για τη μετάδοση των μηνυμάτων της.

Οι χαρακτήρες της ταινίας είναι τρομερά καλογραμμένοι, με καθαρά επιφανειακά κίνητρα και πλούσιο εσωτερικό κόσμο, αν καθίσει κανείς να ψάξει. Εμμονές, καταπιεσμένα συναισθήματα, αφέλεια, μεγαλομανία είναι μόνο μερικά από τα θέματα που σκιαγραφούν τις προσωπικότητες των χαρακτήρων. Ίσως ένα μέρος τους να κάνει resonate με εσάς τους θεατές και να μπορείτε να δείτε τον κόσμο από τα δικά τους μάτια. 

Τα visuals της ταινίας είναι χαρακτηριστικά του Satoshi Kon. Ζωντανά χρώματα και ενδιαφέροντα designs είναι αυτά που χαρακτηρίζουν την ταινία, κάτι απολύτως λογικό όταν μιλάμε για το υποσυνείδητο και το χάος που το κυριεύει. Αν και τα designs δεν είναι εξωφρενικά από μόνα τους, οι μεταβάσεις από σκηνή σε σκηνή και από περιβάλλον σε περιβάλλον μπερδεύουν ευχάριστα το θεατή και ενισχύουν το immersion σε μεγάλο βαθμό. 

Όσο για τη μουσική της ταινίας, έχω μόνο ένα όνομα: Susumu Hirasawa. Όσοι ξέρουν, δεν χρειάζεται να διαβάσουν περαιτέρω. Όσοι δε ξέρουν, ίσως να γνωρίζουν ότι ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης είχε επιμεληθεί και το soundtrack της anime σειράς Berserk (1997). Η ηλεκτρονική μουσική του Susumu Hirasawa στο Paprika θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως “ελεγχόμενο χάος”. Με το leitmotif της Paprika και την επική μουσική της παρέλασης, ο Susumu καταφέρνει να αποτυπώσει τέλεια όχι μόνο την ποιότητα του χαρακτήρα της Paprika, αλλά το δέος και τον παραλογισμό μιας “παρέλασης τρόμου, η οποία είναι στο όνομα σου”.

Βαθμολογίες

Πλοκή: 8/10

Η πλοκή της Paprika αφήνει πολλά πράγματα στη φαντασία μας. Υπάρχει σωστό closure και θα έβαζα 10 αν λάμβανα υπόψιν τα μηνύματα που δίνει και το potential για συζητήσεις.

Χαρακτήρες: 8/10

Καλογραμμένοι και με πολύ υπόσταση, αντικατοπτρίζουν πολλαπλές πτυχές της προσωπικότητας μας και καταλήγουν να γίνονται πολύ relatable.

Visuals: 9/10

Γενικότερα εντυπωσιακά visuals, δεν αφήνουν το θεατή να πάρει ανάσα από τις μεταβάσεις και αποκρυσταλλώνουν το χάος του ονειρικού κόσμου σε πολύ καλό βαθμό.

Μουσική: 10/10

Η μουσική δε θα μπορούσε να είναι καλύτερη και πιο ταιριαστή για το theme της ταινίας.

Final Verdict: Recommended

Προβλέψιμο μπορώ να πω. Η Paprika είναι μια απίστευτα όμορφη και τρομερά ενδιαφέρουσα ταινία, ιδανική για κάποιον που θέλει κάτι πιο “βαρύ”, αλλά ταυτόχρονα οπτικά εύληπτο. Απλά μην την δείτε αν 1) είστε κουρασμένοι ή 2) θέλετε να δείτε κάτι που δεν απαιτεί προσοχή.

Αυτά από εμένα, και μέχρι το επόμενο review, stay spicy!