Greetings, people. Alucard εδώ, και το σημερινό μας anime είναι το Hataraku Saibou Black (HSB από εδώ και πέρα). Spin off της original σειράς Hataraku Saibou! (Cells at work), το Black ξεφεύγει από το συνηθισμένο και χαρούμενο ύφος της σειράς, και ασχολείται με πιο σοβαρά ζητήματα. Πριν όμως αρχίσω τη κλασσική περίληψη του anime, θα σας πω λίγα πράγματα για τη σειρά Hataraku Saibou γενικότερα, για να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται.

Disclaimer: Το review θα περιέχει ιατρική και βιολογική ορολογία. Θα κάνω ό,τι μπορώ για να είμαι όσο πιο σωστός και ακριβής γίνεται, αλλά να περιμένετε και κανένα λαθάκι.

Φανταστείτε το σώμα σας σαν μια πόλη, τα όργανα σας σαν κτήρια και τα κύτταρα σας σαν ανθρώπους. Συγχαρητήρια, έχετε ήδη μια πολύ καλή εικόνα του anime. Η original σειρά ακολουθεί ένα ερυθροκύτταρο (red blood cell) στην προσπάθεια του να μάθει τα διαφορετικά όργανα και να εκτελέσει επιτυχώς τη δουλειά του: να μεταφέρει πολύτιμο οξυγόνο στα διάφορα όργανα για να συνεχίσουν να λειτουργούν. Η σειρά έχει αρκετά καλό εκπαιδευτικό χαρακτήρα, αφού κάθε καινούργιος τύπος κυττάρου, κάθε καινούργιο όργανο και κάθε καινούργια κατάσταση (είτε λειτουργία του σώματος, είτε εξωτερικός παράγοντας) εξηγούνται με συντομία και περιεκτικότητα, με αποτέλεσμα να προσφέρουν ψυχαγωγία και όχι απλά διασκέδαση. Το Black (ή και Code Black) δεν αστειεύεται όμως. Ας περάσουμε στο review για να δείτε τι σας περιμένει. 

Σε ένα σώμα γεμάτο δυσλειτουργίες, ο πρωταγωνιστής μας, ένα νέο ερυθροκύτταρο, καλείται να αρχίσει και αυτός το καθήκον του να μεταφέρει οξυγόνο στα διάφορα όργανα. Αυτό που δε ξέρει είναι ότι το συγκεκριμένο σώμα, στο οποίο έχει γεννηθεί, θα τον εξουθενώσει ψυχικά και σωματικά, καθώς ο κάτοχος του έχει σχεδόν μηδαμινές υγιεινές συνήθειες, όπως κατάχρηση αλκοολούχων και ενεργειακών ποτών, κάπνισμα, άγχος, κακό ή και καθόλου ύπνο, κ.α. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα παρενέργειες και δυσλειτουργίες των οργάνων, τα οποία παλεύουν να διατηρηθούν σε σταθερή κατάσταση, αλλά δε μπορούν να τα καταφέρουν χωρίς οξυγόνο. Η ζωή του σώματος αυτού βρίσκεται κυριολεκτικά στα χέρια του πρωταγωνιστή μας και των συνεργατών του.

Το anime αυτό μπορεί να μην έχει μια συνεχόμενη ιστορία (12 επεισόδια με διαφορετικές καταστάσεις το κάθε ένα), αλλά το setting και οι καταστάσεις του μας δίνουν αρκετή δράση και δράμα ώστε να μη μας ενδιαφέρει. Είναι shounen anime και έχει διάφορα κλισέ, αλλά για κάποιο λόγο δουλεύουν τέλεια στο συγκεκριμένο setting. Το ωραίο είναι ότι με τις καταστάσεις στις οποίες βρίσκεται ο πρωταγωνιστής μας, μας δίνεται και άλλο ένα κομμάτι του παζλ που αφορά τις συνήθειες του ατόμου στο οποίο ανήκει αυτό το σώμα. Προσθέστε και το γεγονός ότι το κάθε κύτταρο και η κάθε κατάσταση περιγράφεται από περιεκτικές αφηγήσεις με επιστημονικές εξηγήσεις, και έχετε ένα τρομερά ενδιαφέρον anime με μεγάλη εκπαιδευτική αξία. 

Αν δε σας ενδιαφέρει τόσο η επιστημονική σκοπιά του θέματος, δε πειράζει. Οι χαρακτήρες του anime είναι ενδιαφέροντες από μόνοι τους, με διαφορετικές προσωπικότητες ο καθένας, πολλές φορές ανάλογες με τη λειτουργία που επιτελούν! Ο πρωταγωνιστής μας, ιδιαίτερα, έχει το καλύτερο character development από όλους, αφού καλείται να ωριμάσει υπερβολικά γρήγορα για να αντέξει τις αντίξοες συνθήκες που τον περιμένουν σε ένα μη ιδανικό περιβάλλον.

Τα visuals του anime είναι από τα πιο δυνατά σημεία του. Το να καταφέρει κάποιος να αποτυπώσει με επιτυχία σε anime μορφή ένα πολύπλοκο επιστημονικό θέμα, όπως το ανθρώπινο σώμα και οι λειτουργίες του, είναι τρομερά δύσκολο. Ευτυχώς, το HSB (και γενικότερα η σειρά) το πετυχαίνει σε τεράστιο βαθμό. Τα character designs είναι ξεχωριστά το ένα με το άλλο και διαφοροποιούν τα κύτταρα σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό, με αποτέλεσμα να καταλαβαίνουμε πλήρως τι συμβαίνει. Ένα από τα πιο τυπικά παραδείγματα είναι αυτό της εισαγωγής και αντιμετώπισης ενός παθογόνου. Το ανοσοποιητικό σύστημα στέλνει σήμα στα λεμφοκύτταρα (ντυμένα στα λευκά, με λευκό δέρμα και κραδαίνοντας όπλα) να πολεμήσουν τον παθογόνο οργανισμό (με μορφή τέρατος). Αρχίζουν να πολεμούν, και σε περίπτωση που δεν αναγνωρίζουν τον οργανισμό αυτό, αρχίζουν την διαδικασία της φαγοκυττάρωσης, όπου κυριολεκτικά δαγκώνουν τον οργανισμό για να ενημερώσουν το ανοσοποιητικό σύστημα για τα συστατικά του παθογόνου, ώστε την επόμενη φορά να υπάρξει αμεσότερη ανταπόκριση. Στη συνέχεια, αν ο ασθενής δεν καλυτερεύσει, λαμβάνει κάποιου είδους φάρμακο, η δραστική ουσία του οποίου σε μορφή ρομπότ (τρομερά σωστή επιλογή του δημιουργού να αντικατοπτρίσει τις τεχνητές ουσίες με ρομπότ) καταστρέφει το εκάστοτε αντιγόνο. Ναι, όλα αυτά τα θυμάμαι λόγω του anime και όχι της βιολογίας γυμνασίου.

Η μουσική επένδυση του anime, εκτός του opening (στο οποίο ο παραγωγός μάλλον ξέχασε το autotune στο ON), είναι προσεγμένη και πετυχαίνει να δώσει γερό immersion στον θεατή είτε με τη μουσική και τα OSTs, είτε με τα sound effects. 

Βαθμολογίες

Πλοκή: 8/10

Απουσία κάποιας γενικότερης πλοκής, αλλά η ακρίβεια των γεγονότων και του setting για ένα τόσο πολύπλοκο θέμα, δείχνει το πάθος και τη σοβαρότητα του δημιουργού του anime, και για αυτούς τους λόγους η βαθμολογία είναι ιδιαίτερα ψηλή.

Χαρακτήρες: 7/10

Αξιομνημόνευτοι και ξεχωριστοί χαρακτήρες – κύτταρα / μικροοργανισμοί. Δουλεύουν όλοι μαζί για ένα καλύτερο αύριο με ελπίδες για σταθεροποίηση ή και καλυτέρευση του εργασιακού τους περιβάλλοντος.

Μουσική: 6/10

Αρκετά καλά OSTs, με ένα ending που αρχικά μίσησα, αλλά αναθεώρησα μετά την ανάγνωση των στίχων του (ακόμα το μισώ από μουσικής άποψης βέβαια).

Visuals: 8/10

Η αναπαράσταση του ανθρώπινου σώματος και των λειτουργιών του έχει γίνει με ιδιαίτερη επιτυχία και τα character designs απολαμβάνουν παρόμοιας μεταχείρισης.

Final Verdict: Recommended

Παρόλο που το Hataraku Saibou Black είναι spin-off του Hataraku Saibou και μπορείτε να το δείτε χωρίς να έχετε δει το αρχικό, θα σας πρότεινα να αρχίζατε από το Hataraku Saibou μόνο και μόνο για να εγκλιματιστείτε. Και τα 2 show έχουν την ίδια ποιότητα, απλά το HSB είναι πιο σοβαρό και όχι τόσο lighthearted όσο το Hataraku Saibou. Η επιλογή δική σας. 

Αυτά από εμένα. Μέχρι το επόμενο review, stay spicy!