Review: Full Metal Alchemist Brotherhood Part 1

Ένα review από την Αναστασία Wish

fullmetal-cover-art

H σειρά Fullmetal Alchemist: Brotherhood, ξεκίνησε ως σειρά manga της δημιουργού Χιρόμου Αράκαβα. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις 22 Ιανουαρίου 2002 στο μηνιαίο περιοδικό της Square Enix και ολοκληρώθηκε στις 12 Ιουνίου του 2010. Η πλοκή λαμβάνει χώρα στο μακρινό μέλλον, όπου η αλχημεία αποτελεί την πιο προηγμένη επιστημονική πρακτική που είναι γνωστή στον άνθρωπο.

Το πρώτο adaptation της σειράς έγινε το 2003 ενώ το rebut του εν ονόματι brotherhood έκανε πρεμιέρα το 2009. Οι πρωταγωνιστές μας είναι 2 αδέρφια που ζουν σε ένα χωριό με την μητέρα τους. Όταν ξαφνικά ο πατέρας τους φεύγει για ένα μυστικό ταξίδι τα παιδιά γνωρίζουν την μαγεία αυτού του κόσμου, την αλχημεία. Λίγο αργότερα, όμως, η μητέρα τους αρρωσταίνει και πεθαίνει, και αυτό οδηγεί τα 2 αγόρια σε ακόμα μεγαλύτερες περιπέτειες.

Είναι πολύ δύσκολο να μην κάνω spoilers σε μία τόσο βαριά σειρά οπότε θα πω όσο λιγότερα μπορώ. Την πλοκή την βλέπουμε να αναπτύσσετε με βάση τον ένα από τους 2 αδερφούς τον Edward Elric, ένα έφηβο αγόρι με πάθος για την αλχημεία, ξεροκεφαλιά και αγάπη για τους γύρω του. Μαζί του βλέπουμε και τον λίγο μικρότερο αδερφό του τον Alfonse Elric, ένα πιο αθώο, γλυκό και πραγματευόμενο παιδί που προσέχει κάθε του κίνηση. Η αντίθεση των χαρακτήρων τους δίνει μία ευχάριστη νότα στην όλη πλοκή και την κάνει πολύ ενδιαφέρουσα.

wallpaper_fullmetal_alchemist_brotherhood_by_narusailor-d6ve2q1

Σύμφωνα με την alchemistWiki: Η σειρά σημείωσε μεγάλη επιτυχία τόσο στην Ιαπωνία, όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μέχρι το Μάρτιο του 2007, είχε πουλήσει 27 εκατομμύρια αντίτυπα στην Ιαπωνία, ενώ μέχρι το Μάρτιο του 2008 είχε φτάσει τα 30 εκατομμύρια. Κατά τη διάρκεια του 2008, ο τόμος 19 πούλησε 1.081.575 αντίτυπα, αποτελώντας το 10οκατά σειρά manga της Ιαπωνίας σε πωλήσεις. Εκτός από το κοινό, δέχθηκε και τα εγκώμια των κριτικών, που επιδοκίμασαν το γεγονός ότι οι χαρακτήρες της σειράς κερδίζουν λίγο λίγο σε ωριμότητα καθώς εξελίσσεται η σειρά, αλλάζοντας αντιλήψεις ανάλογα με τις εμπειρίες που βιώνουν.

Το art-style της σειράς είναι απλό, εκτός από τις αλχημείες που χρησιμοποιούνται, οι οποίες έχουν αρκετά λεπτομερή σχέδια. Η μουσική της σειράς είναι επίσης καλή, αν και τα opening δεν είναι αξιομνημόνευτα. Επίσης, είναι από τις λίγες σειρές που δεν θα μετανιώσετε να δείτε και μεταγλωττισμένες στα αγγλικά και όχι με υπότιτλους αφού οι ηθοποιοί είναι εξίσου καλοί και στα 2! Ελπίζω να το έχετε χαρεί και αν όχι τρέξτε να δείτε ένα από τα μεγαλύτερα κλασσικά του 21ου αιώνα! 

Μείνετε συντονισμένοι για το 2ο part του review!