recommended by: Elina Millenium και Evangelia Kitsou

Greetings, ρομαντικές ψυχές. Alucard εδώ, με ένα anime που προτείνατε εσείς, το Ao Haru Ride. Πριν αρχίσει το review, αρχικά θα ήθελα να ευχαριστήσω όσους και όσες ενδιαφέρθηκαν και έστειλαν τη συμμετοχή τους στον μικρό αυτό διαγωνισμό. Όπως και την προηγούμενη φορά, υπήρξε αρκετός ενθουσιασμός για το όλο θέμα, πράγμα που με ευχαριστεί ιδιαίτερα, καθώς μου επιτρέπει να συναναστρέφομαι μαζί σας διαμέσου των απαντήσεων και προτάσεων σας! Όσοι δεν προλάβατε, μην ανησυχείτε, θα υπάρξουν και άλλες ευκαιρίες. Μέχρι τότε, απολαύστε το σημερινό review!

Οφείλω να ομολογήσω πως το συγκεκριμένο romance anime δε με σκότωσε εσωτερικά όσο θα περίμενα. Σίγουρα βοήθησε το γεγονός ότι είναι μόνο 12 επεισόδια (ευχαριστώ τον RNGesus για αυτό), αλλά ευτυχώς οι χαρακτήρες ήταν αρκετά καλογραμμένοι ώστε να μη θέλω να χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο, πράγμα σπάνιο όταν πρόκειται για romance anime σε high school setting.

Η ιστορία μας αρχίζει με την πρωταγωνίστρια μας, Yoshioka Futaba, μαθήτρια λυκείου, να περνάει χρόνο με τις φίλες της μιλώντας, γελώντας και γενικότερα απολαμβάνοντας τη νιότη της. Κάποια στιγμή, όμως, η ζωή της παίρνει μια περίεργη τροπή, καθώς στο σχολείο της, ένας από τους συμμαθητές της τυγχάνει να είναι το αγόρι που της άρεσε από το γυμνάσιο, o Tanaka Kou. Προσπαθώντας να τον προσεγγίσει, ανακαλύπτει ότι έχει αλλάξει υπερβολικά από τότε και φαντάζει σχεδόν παγερός, απόκοσμος και απρόσιτος. Από εκεί και πέρα αρχίζουν οι προσπάθειες της Futaba να μπει στην ζωή του Kou και να μάθει τον λόγο της τωρινής συμπεριφοράς του, μαζί με τη βοήθεια των καινούργιων φίλων της.

Η πλοκή ίσως να ακούγεται πολύ απλή και έτσι όντως είναι. Ένα από τα κακά του Ao haru ride είναι ότι σχεδόν το μισό anime αποτελείται από εσωτερικούς μονολόγους και flashbacks. Από τη μία αυτό μας δίνει καλύτερη επίγνωση του τι συμβαίνει στον συναισθηματικό κόσμο των χαρακτήρων μας, αλλά από την άλλη μας βγάζει από τα γεγονότα της στιγμής και δε μας κάνει να νιώθουμε μέρος του κόσμου του anime, αλλά μας αποξενώνει. Ίσως αυτό να μην είναι τόσο μεγάλο κακό για ένα romance anime, όπου δε μας ενδιαφέρει τόσο ο μακρόκοσμος του, αλλά ο συναισθηματικός μικρόκοσμος των χαρακτήρων. Ίσως από την άλλη να φταίει η μικρή έκταση του anime, οπότε πρέπει να υπάρχει ένα αναγκαστικό tradeoff χρόνου – ιστορίας, κάτι που στη τελική είναι απόφαση του δημιουργού. Σε κάθε περίπτωση, μην παίρνετε ό,τι λέω τέρμα στα σοβαρά, μιας και τα romance anime δεν είναι από τα ατού μου. 

Το καλό όμως με το συγκεκριμένο anime είναι, όπως προανέφερα, οι χαρακτήρες. Ναι μεν έχεις τα κλασσικά κλισέ, όπως ερωτικά τρίγωνα, εσωτερικευμένα συναισθήματα και παρεξηγήσεις, αλλά οι χαρακτήρες φροντίζουν να τα επιλύουν γρήγορα και με ωριμότητα που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην ηλικία τους και σε μεγαλύτερη ηλικία (θα μου πείτε άλλο φυσική ηλικία και άλλο συναισθηματική ηλικία, αλλά ως επί το πλείστο, οι ηλικιακές ομάδες λυκειόπαιδων δεν φημίζονται για την ικανότητα τους να διαχειρίζονται σχέσεις και δράμα). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένα αρκετά γρήγορο pacing για romance anime που δε κουράζει. Ο Kou ειδικά σαν χαρακτήρας είναι αν μη τι άλλο αρκετά λογικός και το backstory του δικαιολογεί πλήρως τη συμπεριφορά και τις κινήσεις του, χωρίς να τον κάνει να μοιάζει σαν έναν ακόμα edgy 16χρονο.

Τα visuals του anime είναι ό,τι θα περίμενε κανείς από ένα shoujo slice of life romance anime. Μάτια που καλύπτουν τα 2/5 του προσώπου των χαρακτήρων (ευτυχώς όχι σε επίπεδο Clannad, Χριστέ μου), λεπτά και ευθυτενή σώματα και κλασσικά περιβάλλοντα πόλης χωρίς ιδιαίτερη προσοχή.

Η μουσική του anime, μαζί με το opening και το ending, δεν είναι κάτι αξιοσημείωτο, εκτός ίσως από ένα συγκεκριμένο ost, το οποίο το θυμάμαι μόνο και μόνο επειδή έπαιζε στις σημαντικότερες και πιο συναισθηματικά φορτισμένες σκηνές. Ταιριαστό soundtrack εν ολίγη, τίποτα σπουδαίο όμως. 

Ένα τελευταίο ενδιαφέρον πράγμα που ήθελα να επισημάνω (και που αφορά γενικότερα τα anime, όχι μόνο το συγκεκριμένο), είναι το πώς μπορεί να αλλάξει εμφανισιακά η ηλικία κάποιου χαρακτήρα με πρόσθεση ή αφαίρεση μερικών μόνο γραμμών. Στην παρακάτω εικόνα αφαίρεσα 3 γραμμές από το πρόσωπο, αλλά φαίνεται σαν να αφαίρεσα 30 χρόνια από την ηλικία της. 

 

Βαθμολογίες

 

Πλοκή: 5/10

Απλή πλοκή, γρήγορη, χωρίς σκαμπανεβάσματα, αλλά και χωρίς να κουράζει.

 

Χαρακτήρες: 7/10

Καλογραμμένοι πρωταγωνιστές και ευχάριστοι supporting characters που δεν φέρνουν το θεατή στα πρόθυρα του θυμού με τις πράξεις τους.

 

Visuals: 5/10

Κλασσικά visuals shoujo anime, τίποτα ιδιαίτερο.

 

Μουσική: 5/10

Ως επί το πλείστον η μουσική αποτελείται από μοναδικά κομμάτια, όπως “soft_piano_3.mp3” και “hopeful_violin_quartet.wav”. Δεν σου καταστρέφει τύμπανα, αλλά δεν είναι και τίποτα σπουδαίο.

 

Final Verdict: Recommended 

Το μικρό μέγεθος και απουσία υπερβολικών κλισέ καθιστούν αυτό το anime ιδανικό για κάποιον που δεν έχει όρεξη να δει 50+ επεισόδια από μια ιστορία με ρυθμούς σαλιγκαριού και σπαστική συμπεριφορά χαρακτήρων.

Αυτά από εμένα. 'Till next time, stay spicy!