«Ανάμεσα στις ιστορίες θλίψης και καταστροφής που μας έχουν δοθεί από τις πιο σκοτεινές ημέρες, υπάρχουν και κάποιες που, μέσα στους λυγμούς θα βρεις τη χαρά, και κάτω από το σκοτάδι του θανάτου, φως που σιγοκαίει.»

(Ελεύθερη απόδοση, The Silmarillion, κεφάλαιο 19)

[Όταν έπεσε στα χέρια μου ένα από τα πιο όμορφα δώρα που μου έχουν χαρίσει ποτέ, το Silmarillion, ήλπιζα να είναι ένα ακόμη χορταστικό βιβλίο που θα μου άφηνε τη χαρά της συνέχισης μιας αγαπημένης ιστορίας. Ευτυχώς έκανα λάθος, και ίσως πολύ αργά να κατάλαβα πως, μερικές ιστορίες είναι καλύτερο να τις αφήνουμε εκεί που τελείωσαν: στο γλυκό παρελθόν.]

Όλη η ιστορία του σχηματισμού της Μέσης Γης πριν ακόμη γίνει Μέση Γη, με ένα από τα μεγαλύτερα παραμύθια της αγγλικής λογοτεχνίας να παίρνει διαστάσεις ιστορικής εγκυκλοπαίδειας. Αυτός είναι ο πιο απλός και αληθινός χαρακτηρισμός για το βιβλίο του Tolkien που εξηγεί στον πρόθυμο αναγνώστη όλα όσα έγιναν πριν την αρχή της Τρίτης Εποχής που γνώρισε μέσα από την τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Μια ιστορία που εξηγεί με τον πιο λυρικό τρόπο μερικές φορές, πως φτιάχτηκε ο κόσμος, υπό την μουσική των Ainur, τέκνων του Illuvatar.

Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία άνισα μέρη (Ainulindale, Valaquenta και Akalabeth) με ένα ξεχωριστό κεφάλαιο αφιερωμένο στα δαχτυλίδια της Δύναμης (το Ένα, τα τρία, τα επτά και τα εννιά, όπως συχνά αναφέρονται στην ιστορία του Δαχτυλιδιού) και την αρχή της Τρίτης Εποχής. Ίσως να ακούγεται τεχνικό, ίσως ακόμη και βαρετό σε εκείνον που δεν θέλει, ή δεν ενδιαφέρεται να μάθει τα γεγονότα που οδήγησαν σε άλλα, πολύ πιο σημαντικά τεκταινόμενα. Για εκείνον, όμως, που αναρωτιέται πως δημιουργήθηκαν οι Ευλογημένοι Τόποι, το Lorien και άλλα μέρη στα οποία μας ταξίδεψε ο Tolkien, θα βρουν πολλές απαντήσεις μέσα στις σελίδες του Silmarillion…

Μια από αυτές τις απαντήσεις είναι και η ιστορία του Beren και της Luthien Tinuviel, (για την οποία το βιβλίο έγινε ακόμη πιο γνωστό) και η περιπέτειά τους για να βρουν τα πετράδια Silmaril που έταξε ο Beren στον Thingol. Το γιατί εξηγείται με τον πιο όμορφο τρόπο, προβάλλοντας τόσο την όμορφη και άσπιλη –όπως παρουσιάζεται- αγάπη των δύο, όσο και τη δύναμη που μπορεί να έχει η τιμή ενός πείσμονος ανθρώπου.

Γιατί να το διαβάσεις:

Στα είκοσι τέσσερα κεφάλαια του βιβλίου θα βρεις άλλες τόσες ιστορίες, για την προέλευση των φυλών της Μέσης Γης, αλλά και τους μύθους που κουβαλούν οι λαοί της…

Διότι σου δίνει μια σφαιρική εικόνα για το συγγραφικό «έδαφος» στο οποίο πατάς, εξηγώντας από πού προέκυψε και το τελευταίο φυλλαράκι Mallorn.

Αν δεν είχες μέχρι τώρα την περιέργεια να ανακαλύψεις τον κόσμο από μελάνι και χαρτί που έφτιαξε ο Tolkien, το Silmarillion θα σε εισάγει με όσε περισσότερες γνώσεις πάνω στο θέμα μπορείς να αντέξεις. Και αυτό, μερικές φορές, δεν χαλάει την ιστορία, αλλά μάλλον την απλουστεύει και σε αφήνει να την απολαύσεις χωρίς να αναρωτιέσαι από πού προήλθε το τάδε όνομα και γιατί ο δείνα χαρακτήρας έπραξε έτσι.

Από τη Melane με αγάπη….