Στα στενάκια της Πράγας, με τις φθαρμένες πλάκες, τα παλιά κτίρια που ακουμπάνε το ένα το άλλο, τα γραφικά γεφυράκια, ένα κορίτσι περπατάει γρήγορα πριν ακόμη ξημερώσει. Έχει τα μαλλιά λυτά, σε ένα εξωπραγματικό γαλάζιο χρώμα, και σχεδόν όλο της το σώμα είναι στιγματισμένο με τατουάζ. Όμως τα μαλλιά της δεν τα έχει βάψει ποτέ, και δύο από τα τατουάζ της τα έχει από τότε που θυμάται τον εαυτό της: δύο ανοιχτά μάτια στις παλάμες της, τα χάμζα.

Η Leini Taylor μπορεί να έχει γράψει μόνο τέσσερα βιβλία μαζί με αυτό (“Άγγελος και Δαίμονας: Η Εκδίκηση”, “Άγγελος και Δαίμονας: Η αποκάληψη”, “Lips Touched”), όμως, ο συναρπαστικός της τρόπος να αποδίδει ρεαλιστικά μη πραγματικές καταστάσεις και το ταλέντο της έχουν κερδίσει την αγάπη του αναγνωστικού κοινού, κάνοντάς την υποψήφια για το National Book Award των ΗΠΑ. Καθημερινός τρόπος γραφής, προσιτοί χαρακτήρες και ενδιαφέρουσα πλοκή μας κρατάνε στην άκρη της καρέκλας μας μέχρι και τη τελευταία σελίδα του «Άγγελος και Δαίμονας», που μας αφήνει σε ένα cliffhanger άξιο αναφοράς.

Η Καρού δεν πατάει και με τα δυο της πόδια στον πραγματικό κόσμο. Το πρωί είναι μια απλή φοιτήτρια στη Σχολή Καλών Τεχνών της Πράγας, με ταλέντο που θαυμάζουν τόσο οι συμφοιτητές όσο και οι δάσκαλοί της. Όταν όμως πέφτει η νύχτα, περνάει από μια μυστική πόρτα χαμένη ανάμεσα στα παλιά κτίρια της πόλης και ξαφνικά όλα είναι πιθανά: Παράξενα πλάσματα, οι Χίμαιρες, φτιάχνουν κολιέ από δόντια ζώων και ανθρώπων, πουλάνε σε ιδιόρρυθμους ανθρώπους χάντρες που πραγματοποιούν τις ευχές τους και ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο, ανοίγοντας μια μόνο πόρτα.

Όταν παράξενα αποτυπώματα χεριών αρχίζουν να εμφανίζονται σε παρόμοιες πόρτες όπως εκείνη που ανοίγει η Καρού, ο άγγελος Ακίβα και τα αδέλφια του κάνουν την εμφάνισή τους με έναν μόνο σκοπό: να συνεχίσουν τον ατελείωτο πόλεμο ανάμεσα σε αγγέλους και δαίμονες, που μαίνεται εδώ κι αιώνες. Όμως η αναπόφευκτη συνάντηση του Ακίβα και της Καρού κρύβει κινδύνους και εκπλήξεις που κανείς τους δεν περίμενε.

Το μικρό γιάντες –το κοκαλάκι των ευχών- ίσως να είναι πιο δυνατό από οποιαδήποτε άλλη ευχή που βρέθηκε ποτέ.

Ίσως η Μάντριγκαλ να είχε τελικά μια ακόμη ευκαιρία.

 «Το χειρότερο που μπορεί να πάθει κανείς είναι να βρει επιτέλους αυτό που ποθεί περισσότερο στον κόσμο, όταν όμως είναι πια πολύ αργά.»

«Καρού» σημαίνει ελπίδα. Και στο πρώτο αυτό βιβλίο της τριλογίας, η ελπίδα δεν έχει πεθάνει ακόμη.

Γιατί να το διαβάσεις:

Πόσες φορές είχες ευχηθεί να μπορέσεις να πραγματοποιήσεις τις ευχές σου; Να πετάξεις με αόρατα φτερά; Να ερωτευτείς τόσο δυνατά ώστε να σπάσουν τα φράγματα του χρόνου; Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, θα δεις όλα τα παραπάνω –και ακόμη περισσότερα- να γίνονται πραγματικότητα.

Διότι θα μπεις σε έναν φανταστικό κόσμο τόσο εύκολα όσο ανοίγοντας μια πόρτα, κατεβαίνοντας μερικά σκαλοπάτια, για να βρεθείς στο σκοτεινό υπόγειο του Μάγου Μπρίμστοουν. Και δεν θα θέλεις να βγεις από εκεί...

Γιατί πολλές από τις επιλογές που κάνουν οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι επιλογές που θα έκανες κι εσύ, χωρίς απαραίτητα να βρίσκεσαι στη θέση τους.

Από τη Melane με αγάπη