από τον Παναγιώτη Νηφόρο

---

Ο Ryan Hart, στην εκπομπή This Game Changed My Life του BBC, αποκαλύπτει στους συντελεστές της ότι τα βιντεοπαιχνίδια όχι μόνο άλλαξαν τη ζωή του, αλλά μάλλον ήταν αυτά που τον έσωσαν.

Μολονότι υπάρχουν άτομα που θεωρούν τα βιντεοπαιχνίδια αποκλειστικά ως ένα τρόπο διασκέδασης που δεν προσφέρει κάτι ουσιαστικό, ταυτίζοντάς τα με την ανωριμότητα των παιδιών και αποδίδοντας τους εντέλει ένα απαράδεκτο χάσιμο χρόνου (αφού τα αποσπούν από τις εκπαιδευτικές τους υποχρεώσεις), η αρνητική αυτή άποψη σήμερα για προφανείς λόγους ολοένα και υποχωρεί. 

Ο σαραντάχρονος Ryan είναι ένας εξαιρετικά επιτυχημένος επαγγελματίας παίκτης. Έχει κερδίσει τίτλους σε όλο τον κόσμο και πολλά χρήματα. Όμως, όταν ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του '90, τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Ο νεαρός Hart επεδίωκε να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες στον κόσμο, όμως, την περίοδο εκείνη βίωνε σκληρές καταστάσεις. Ήταν ένας νεαρός άστεγος. 

Ο Ryan παίζει Virtua Fighter σε arcade καμπίνα, στην Ιαπωνία το 1998.

 

Η πρώτη εμπειρία του Ryan Hart με τον κόσμο του gaming ήταν στα δέκα του χρόνια, όταν έπαιξε το κλασικό πλέον Golden Axe σε arcade καμπίνα, στο Νότιο Λονδίνο.

Η εμπειρία ήταν συγκλονιστική και απ ’ό,τι  φαίνεται καθοριστική.

«Βάζοντας το κέρμα στον κερματοδέκτη και πατώντας ένα κουμπί, η οθόνη ανταποκρινόταν στις εντολές μου. Δεν είχα νιώσει ποτέ στο παρελθόν κάτι ανάλογο.»

Ο Ryan είχε μαγευτεί! Όσο αυξανόταν η δημοτικότητα και η δυναμική των παιχνιδιών, ο νεαρός παίκτης μεγάλωνε και ωρίμαζε μαζί τους. Περνούσε πολύ χρόνο στο διασημότερο κέντρο του Ηνωμένου Βασιλείου, το Trocadero Center.

Στράφηκε στα fighting παιχνίδια, τα οποία αναδείκνυαν την ανταγωνιστική πτυχή του, ενασχολούμενος κυρίως με το Tekken. Είχε δει κάποιον να συντρίβει τον αντίπαλό του με ένα τόσο ισχυρό combo που αμέσως κατάλαβε ότι έπρεπε να το μάθει. «Μια μόνο κίνηση άλλαξε ολόκληρο το φάσμα του κόσμου των παιχνιδιών μου», αποκαλύπτει γελώντας.

Ο Ryan άρχισε να παίζει Tekken με πάθος και να ανεβαίνει στο νέο διαμορφούμενο κύκλωμα ανταγωνισμού. Το 1996 κέρδισε τον πρώτο του εθνικό τίτλο.

Ωστόσο η ίδια η ζωή δεν του επιφυλάσσει την ίδια επιτυχία, αφού όταν κλείνει τα 17 βρίσκεται στον δρόμο, μην έχοντας πουθενά να ζήσει.

«Αλλεπάλληλα ατυχή γεγονότα με οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση», λέει ο Ryan. Προβλήματα με τον ιδιοκτήτη, με αποτέλεσμα η μητέρα του και αυτός να βρεθούν στον δρόμο. «Πέρασα πολλές νύχτες στα πέτρινα παγκάκια της πλατείας Trafalgar, ανταλλάσσοντας ιστορίες με το άγαλμα του Nelson». Παγιδευμένος, ανίκανος να επεξεργαστεί αυτό που του συνέβαινε. «Δεν ήμουν αρκετά σίγουρος για να μιλήσω, δεν ήξερα σε ποιον… Προσπάθησα σε μερικούς φίλους, μα αντιμετώπισα την απόρριψη και ο πόνος ήταν πραγματικά μεγάλος. Χάνεις την αυτοεκτίμησή σου.»

Υπό αυτές τις συνθήκες το παιχνίδι αποτέλεσε γι’ αυτόν τη μόνη ανακούφιση, γινόταν η παρηγοριά που χρειαζόταν. 

«Αυτό είναι δύσκολο να εξηγηθεί σε κάποιον που δεν έχει εντάξει τα παιχνίδια στη ζωή του», λέει. «Στα arcades δημιουργείται μια κοινότητα. Συνυπάρχετε με άλλους που μοιράζονται το ίδιο πάθος με εσάς. Ίσως να περνούν κάτι που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν και έτσι να ξεφεύγουν.»

Το Gaming εισήγαγε τον Ryan σ’ έναν ευρύτερο κόσμο. Το 1998, μετά από μερικές επιτυχίες στο Ηνωμένο Βασίλειο, κέρδισε μια πρόσκληση σε ένα τουρνουά στην Ιαπωνία, “χώρα ναυαρχίδα των video games στον κόσμο”. Ήταν η πρώτη φορά που έφυγε από την πατρίδα του, βιώνοντας ένα τεράστιο πολιτισμικό σοκ. Όπως είναι λογικό, το gaming επίπεδο στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου ήταν εντελώς διαφορετικό από κάθε άποψη. Παταγώδης η αποτυχία στο τουρνουά. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ήταν γι’ αυτόν ένα πολύτιμο μάθημα που τον βοήθησε να ξεπεράσει το τραύμα της πραγματικής του ζωής. 

Ο Ryan στην ιαπωνική τηλεόραση

 

«Η συντριβή μου στην Ιαπωνία ήταν τέτοια ώστε με έκανε να πιστέψω ότι δεν θα μπορούσα να ζήσω κάτι χειρότερο… Οι αποτυχίες σε ενδυναμώνουν και γίνεσαι πιο δυνατός, έτοιμος για νέες νίκες. Πρέπει να αντιλαμβάνεσαι ότι η αποτυχία του σήμερα μπορεί να γίνει η επιτυχία του αύριο.»

Επιστρέφει στο Λονδίνο με μια νέα αντίληψη για τη ζωή και αρχίζει να ασχολείται συστηματικότερα και μεθοδικά με τα βιντεοπαιχνίδια. Ήταν αποφασισμένος να γίνει ο καλύτερος όλων. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Ryan χάραξε τον δικό του δρόμο ως αδιαμφισβήτητα ο μεγαλύτερος διαγωνιζόμενος παίκτης fighting παιχνιδιών όλων των εποχών. Κέρδισε δεκάδες διεθνείς τίτλους στα Tekken, Street Fighter, The King of Fighters και Virtua Fighter. Είναι κάτοχος πολλών παγκόσμιων ρεκόρ Guinness, συμπεριλαμβανομένου και ενός τίτλου για τον καλύτερο περιηγούμενο πρωταθλητή των αντίστοιχων παιχνιδιών. 

O Ryan μαζί με έναν αμερικανό παίκτη CJ Kyle (δεξιά στη φωτογραφία), το 1999 μετά τη νίκη του στο Tekken 3 World Championship

 

Ο Ryan σήμερα δηλώνει ευτυχισμένος, σίγουρος για τον εαυτό του. Εργάζεται ως δίγλωσσος παρουσιαστής και δημιουργός στο ESL που διοργανώνει τουρνουά e-sports σε ολόκληρο τον κόσμο. Στον ελεύθερό του χρόνο απολαμβάνει την προπόνηση ανερχόμενων παικτών. Συνεργάζεται με τη φιλανθρωπική οργάνωση The Felix Project για να συνδράμει στην υποστήριξη των αστέγων με τρόφιμα στο Ηνωμένο Βασίλειο. «Το Gaming με επανέφερε στην ίδια τη ζωή… Δεν ξέρω πού θα ήμουν σήμερα αν δεν ήταν τα παιχνίδια ... Υπήρξαν το κλειδί για την ευτυχία μου.»

Σίγουρα τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί αν δεν είχε ασχοληθεί συστηματικά με τα βιντεοπαιχνίδια. Η τόλμη, η αφοσίωση και η σκληρή δουλειά αποτελούν τα κλειδιά ώστε τα όποια όνειρα μας να πραγματωθούν. Όσες και όποιες δυσκολίες και αν προκύπτουν, σημασία έχει να υπάρχει πίστη στην εσωτερική δύναμη του ανθρώπου. Γιατί στο τέλος της ημέρας αυτό είναι που μένει.

 

 

Πηγή:bbc.co.uk