Χωρίς ποτέ να έχω πατήσει στην Death Disco, έχοντας όμως ακούσει τα καλύτερα λόγια για τα “Reflections” που διοργανώνει ο Γιώργος Σαφελάς στον χώρο της Death Disco, επικοινώνησα μαζί του, με σκοπό (όπως πάντα) να βρω κάτι που συμβαίνει στην πόλη μας και, ίσως να μην το ξέρουμε. Δεν απογοητεύτηκα! Διαδραστικά παιχνίδια, παρουσιάσεις βιβλίων και νέων καλλιτεχνών, αφιερώματα στην ποπ κουλτούρα, όλα αυτά κάτω από την ομπρέλα μιας μόνο Αντανάκλασης…

Πόσο πίσω πηγαίνει η σχέση σου με τη μουσική; Ποιές ήταν οι μουσικές σου αναφορές/επιροές ως παιδί και τι ήταν αυτό που σε παρακίνησε να ασχοληθείς πιο «επαγγελματικά» με τον χώρο της μουσικής;

Μου άρεσε πολύ αυτό που κάποτε λέγαμε Ελληνικό ροκ και ήταν η πρωταρχική ώθηση μαζί με άλλα εκφραστικά μέσα όπως τα κόμικς να προσπαθήσω να ανακαλύψω κάτι περισσότερο από όσα μπορούσες να δεις και να μάθεις απλά πατώντας το κουμπί της τηλεόρασης. Η πόρτα πίσω από τη μεγάλη πόρτα σα να λέμε. Βιογραφικό όλων μας.

Το ένα είδος μουσικής που ακόμη και σήμερα σε κυνηγάει;

Στα 17-18 σιγά σιγά άρχιζα να κατασταλάζω προς τις ''σκοταδίλες'' οριστικά. Φυσικά το post punk και το darkwave,ήχοι της κιθάρας, ως επί το πλείστον της κιθάρας, δημιουργούν πολύ συχνά το κλίμα ακριβώς που με εκφράζει, όμως εξακολουθεί να μου αρέσει πολύ και η electro,ειδικά εκείνη των early zeros,αφού ήταν το είδος που ουσιαστικά με εισήγαγε σε όλα αυτά. Με ανατριχιάζει το ότι μια δεκαετία αργότερα οι ίδιοι ήχοι και στίχοι δίνουν μια εικόνα του αύριο και βγάζουν μια τόσο μεγάλη πηγαία δύναμη.

Ποιά ήταν η πρώτη σου επαφή με την Death Disco και ποια η πρώτη εντύπωση που σου έδωσε;

Στο Death Disco πήγα για πρώτη φορά την πρωτοχρονιά του 2013,δηλαδή την πρώτη μέρα που άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό. Μου άρεσε ο μίνιμαλ σχεδιασμός του χώρου και οι αποχρώσεις του με το γκρι να κυριαρχεί παντού, δηλαδή ούτε  μαύρο αλλά ούτε και λευκό. Λίγους μήνες αργότερα συμμετείχα για πρώτη φορά σε 1-2 εκδηλώσεις είτε σαν dj είτε σα διοργανωτής συναυλιών με την τότε πολύ ενεργή ομάδα ''Ashes From Azrael'' και μετά...Reflections.

Reflections: Πώς ξεκίνησε αυτός ο «θεσμός;» και γιατί καθιερώθηκε στo Death Disco; Τι συμβαίνει στις βραδιές των Reflections; Ποιοί μπορούν να πάρουν μέρος, να παρακολουθήσουν; Κάθε πότε γίνονται;

Τα Reflections κάθε Πέμπτη σχεδόν και ενίοτε και άλλες μέρες συνδυάζουν όλα όσα έχουν εκφραστική δύναμη,artwork,ομιλίες, παρουσιάσεις βιβλίων, προβολές, θεατρικά δρώμενα, dj sets και άλλα πολλά. Συμμετέχουν συγγραφείς και artists από 16 μέχρι 60 ετών, άλλοι είναι στο ξεκίνημα τους και άλλη βιώνουν ήδη την καταξίωση. Αυτή η συνύπαρξη είναι ένα από τα πιο έντονα χρώματα των...αντανακλάσεων εδώ και τέσσερεις αισίως σεζόν. Η διαδραστικότητα με τους επισκέπτες μας ήταν ο απώτερος σκοπός εξ αρχής και εβδομάδα με την εβδομάδα αυτό επιτυγχάνεται στο έπακρο. Ακόμα και πιο..βαριά θέματα όπως ο  και ο Lovecraft συνδυάζονται με απίστευτη διασκέδαση και χιούμορ. Κάθε βραδιά είναι αφιερωμένη σε κάτι συγκεκριμένο και iconic.Η συντριπτική πλειοψηφία των εκδηλώσεων έχουν ελεύθερη είσοδο ώστε να μπορούν όσο περισσότερα παιδιά να έρχονται.

Τα Reflections αναφέρονται σε συγκεκριμένο κοινό, λόγω χώρου και θεματολογίας;

Τα Reflections αγκαλιάζουν στο έπακρο όλο το φάσμα της geek κουλτούρας με κύριο φόντο το dark ύφος που ταιριάζει με τους γκρι τοίχους του Death Disco αλλά κάθε άλλο παρά περιορίζονται σε αυτό. Ενδεικτικά υπάρχουν εβδομάδες που χαρακτήρες όπως ο Batman,οι ήρωες της Vertigo και συγγραφείς όπως ο Barker θα έχουν την τιμητική τους ενώ άλλες φορές ερχόμενος στο εναλλακτικό club του Ψυρρή θα έχεις τη δυνατότητα να παρακολουθήσεις μια θεατρική παράσταση με κοινωνικοπολιτικά φόντα. Φυσικά δε λείπουν και τα αφιερώματα σε μουσικούς θρύλους, από τους Sisters Of Mercy και το Nick Cave μέχρι τα δικά μας Διάφανα Κρίνα. Αυτά τα τελευταία δρώμενα είναι πιο...Death Disco και αποτελούν πάντα μια πολύ ξεχωριστή πρόκληση αφού σε συνεργασία με τη σταθερή ομάδα που συμμετέχει σχεδόν σε όλες τις εκδηλώσεις παίρνουμε μια μουσική βραδιά και αναλαμβάνουμε να την κόψουμε και ράψουμε στα μέτρα μας σύμφωνα με τη συνταγή των Reflections και έτσι το dj set καταλήγει να είναι απλά η αφορμή για το κάλεσμα, αφού πλαισιώνεται από τον καλλιτεχνικό/συγγραφικό συνδυασμό που αναφέρθηκε πιο πάνω.

Μέσα από τα Reflections τι έχεις κερδίσει, ως άτομο, αλλά και ως διοργανωτής;

Ο τρόπος ζωής που έχω από την εφηβεία παίρνει σάρκα και οστά κάθε εβδομάδα(για να μην πω κάθε μέρα με όλες τις δραστηριότητες που πρέπει να γίνονται στο πλαίσιο της προετοιμασίας)και χαίρομαι πολύ για αυτό. Μαθαίνουμε για νέα βιβλία, κόμικς και άλλα δρώμενα που παίρνουν πνοή από ανθρώπους που ζουν δίπλα μας. Με όλα τα παιδιά μοιραζόμαστε την ενέργεια τους και τον ενθουσιασμό τους για κάθε δουλειά τους που βλέπει το φως. Η διαπεραστικότητα λοιπόν που υπάρχει με τους επισκέπτες και για την οποία κάναμε λόγο νωρίτερα ξεκινάει ουσιαστικά από ''μέσα''. Έχω δει και συνεχίζω να βλέπω συνεργασίες δημιουργών που η αφετηρία τους ήταν κάποιες βραδιές εκδηλώσεων όπου συναντήθηκαν για πρώτη φορά μεταξύ τους και γύρισα σπίτι με κάτι χαμόγελα που δεν έλεγαν να φύγουν. Η διαρκής εμπιστοσύνη του Death Disco, ενός χώρου που με εκφράζει από όλες τις απόψεις είναι το κερασάκι στην τούρτα σε όλο αυτό.

Με τι άλλο ασχολείσαι, τόσο επαγγελματικά όσο και στον ελεύθερο χρόνο σου (αν υπάρχει χρόνος)

Παράλληλα εργάζομαι και αλλού όπως κάνουν οι περισσότεροι ελεύθεροι επαγγελματίες της γενιάς μου στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Η δεύτερη δουλειά δεν έχει να κάνει τόσο με τις σπουδές που έχω ακολουθήσει όμως χαίρομαι που υπάρχει σε τόσο δύσκολες εποχές και το σημαντικό είναι ότι η συνύπαρξη της με τα Reflections δίνει νόημα και στα δυο. Στον ελεύθερο μου χρόνο κάνω...brainstorming για μελλοντικά Reflections (χαχα) και ασχολούμαι και με άλλα πράγματα σχετικά ή μη με τα καλλιτεχνικά δρώμενα. Φέτος ασχολήθηκα πιο σοβαρά με τη συγγραφή και ευελπιστώ το 2017 να κυκλοφορήσει μια μικρή συλλογή ιστοριών.

Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον; Με ποιους ανθρώπους θέλεις να συνεργαστείς και τι στόχους βάζεις;

Θέλω να συνεχίσουμε να φιλοξενούμε ανθρώπους κάθε ηλικίας και ειδικά τη νεανική ορμή που κανένας δε μπορεί να αντιγράψει και να κλέψει όπως έχω πει και άλλες φορές. Στόχος είναι να πηγαίνουμε διαρκώς ένα βήμα πιο πέρα όπως έγινε ήδη τώρα στο πρώτο μισό της σεζόν με τα interactive games και τα αυτοσχέδια escape rooms που προσθέτουμε κατά καιρούς στο πρόγραμμα, μια χοροθεατρική ομάδα, τα events που έχουν να κάνουνε με σειρές και άλλα που θα ακολουθήσουν προσεχώς.

Για το διήμερο 21 και 22 του μήνα: Πια ήταν η θεματική του; Πώς προέκυψε η ιδέα για κάτι τέτοιο, τι περικλείει και πώς θέλεις να το εξελίξεις;

Το διήμερο Dark X-Mas έγινε φέτος για 4η φορά και ήταν το πιο επιτυχημένο από τα προηγούμενα 3 από πλευράς προσέλευσης κόσμου. Συμμετείχαν 70 συντελεστές και ο συνδυασμός εμπεριείχε bazaar, αφηγήσεις, ομιλίες, παρουσιάσεις βιβλίων, μια μικρή έκθεση και τη συμμετοχή χορωδίας. Πολλά από αυτά τα στοιχεία δεν υπήρχαν πέρυσι, όπως ο μοναδικός επίλογος με τη χορωδία και τα τραγούδια της. Νομίζω έδωσε μεγάλη χαρά σε όσους βρέθηκαν μαζί μας -και δεν ήταν και λίγοι- και καθώς ήταν η πρώτη φορά που έγινε κάτι τόσο μαζικό εύχομαι του χρόνου να είναι ακόμα πιο πλήρες συμπληρώνοντας κατάλληλα κάποιες ελλειπτικές γραμμές που αναπόφευκτα υπήρξαν στο πρόσφατο. Όπως και να' χει το να μπορέσει να στηθεί κάτι τέτοιο σε ένα club και όχι σε εκθεσιακό χώρο έχει πάντα τις δυσκολίες του και το συγκεκριμένο διήμερο ήταν μεγάλη πρόκληση. Ελπίζω να υπάρξει ανάλογη συνέχεια.

Πόσο συχνά βλέπουμε events τέτοιου τύπου στην Ελλάδα; Ποιο θεωρείς ότι είναι εκείνο το στοιχείο που λείπει από την ελληνική underground σκηνή για να πετύχει και να διαφοροποιηθεί;

Σε εβδομαδιαία βάση νομίζω ότι τουλάχιστον σε τέτοια συχνότητα δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο. Αδιαμφισβήτητα σταθερές πηγές έμπνευσης αποτελούν πάντα φορείς που ''έπαιξαν και κέρδισαν'' όπως το Φαντάστικον και το Comicdom που άλλαξαν ριζικά τα τελευταία χρόνια την αντίληψη πολλών ανθρώπων για το ότι με τα χόμπι τα οποία συζητάμε τόση ώρα δεν ασχολούνται μόνο...nerds και ότι τα σημεία ενηλικίωσης γίνονται ολοένα και περισσότερα. Σταθερές αξίες όπως η Ars Nocturna Gothic Books που είναι μαζί μας από την πρώτη μέρα είχαν και έχουν καταλυτική παρουσία σε όσα γίνονται μαζί με ομάδες που φέτος με κάποιες περιστασιακές συμμετοχές έδωσαν ώθηση στο να πάμε ένα βήμα πιο μπροστά. Η ομάδα της παράστασης Nightmare Before Christmas, το nyctophilia.gr, το Tribal Caravan, τα Playstories και η Fantasy Choir αποτελούν τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις.

Όσο αφορά το αν λείπει κάτι.... χμμμ ...η γραφειοκρατία κάνει τα πράγματα ακόμη δυσκολότερα από ό,τι ήδη είναι αλλά τα παιδιά δε μασάνε. Συνεχίζουν να κάνουν αυτό που ξέρουν και με τον καιρό βλέπουμε ολοένα και περισσότερους να δημιουργούν περισσότερο για να εκφραστούν παρά για να προβληθούν. Σε πολλά από τα συγκροτήματα που συνεργάστηκαν μαζί μας στο πλαίσιο του anthem.gr fest και των metal reflections το είδαμε ξεκάθαρα σε μεγάλο βαθμό αυτό. 

Just keep on walking...

Επιμέλεια Ερωτήσεων: Melane