από τον Hyakkishin 

Yo! Είμαι ο review κι αυτό είναι ένα Hyakkishin! Κάτσε… Κάτι πήγε στραβά εδώ. Όπως και να ‘χει, σήμερα είναι το πρώτο manga που κάνω review και όχι άλλο ένα anime (από βδομάδα πάλι). Μιας και ξεκίνησαν τα κρύα, τι πιο ωραίο σαν θέμα από ένα manga για καταδύσεις και θάλασσα; Όπως καταλάβατε, θα μιλήσω για το Grand Blue!

-Περιγραφή-

Είναι μερικές μέρες πριν ανοίξουν οι σχολές και ο πρωταγωνιστής μας, Kitahara Iori, ετοιμάζεται να μετακομίσει στο σπίτι του θείου του, μιας και είναι στην ίδια πόλη με το Πανεπιστήμιο του. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής με το αυτοκίνητο, αρχίζει να ονειροπολεί για το πως θα είναι η νέα του ζωή ως φοιτητής. Σκέψεις σαν «Θα βρω άραγε κοπέλα;» «Ανυπομονώ να κάνω νέες γνωριμίες!» και τα συναφή περνάνε από το νου του. Μετά από λίγο, φτάνουν στον προορισμό τους και με αποφασιστικότητα ο Iori ετοιμάζεται να ανοίξει την πόρτα του μαγαζιού/σπιτιού του θείου του* αλλά κανείς δε θα μπορούσε να τον προετοιμάσει για αυτό που αντίκρισε… Τι αντίκρισε; Όλο το diving club της σχολής να παρτάρει στο σαλόνι. Γυμνοί. Να παίζουν πέτρα-ψαλίδι-χαρτί. Με ακατονόμαστες ποσότητες αλκοόλ να τους περιτριγυρίζουν. Μια απλή Παρασκευή στο σπίτι μου με άλλα λόγια. Αλλά εκείνη τη στιγμή, όλα τα όνειρα και οι προσδοκίες του Iori πέταξαν έξω απ’ το παράθυρο μαζί και με την ψυχή μου, μετά από τόσο γέλιο που έριξα όταν πρωτοείδα αυτή τη σκηνή.

Τι θα κάνει άραγε το παλικάρι μας; Θα υποκύψει στην επήρεια του αλκοόλ και των συμφοιτητών του ή θα παραμείνει ένας διαβαστερός μαθητής που θα βρει κοπέλα και θα εκπληρώσει τα όνειρα του; Η απάντηση είναι… Σιγά μη σας πω! Να πάτε να το διαβάσετε οι ίδιοι.

*Το σπίτι του θείου του Iori είναι παράλληλα μαγαζί με είδη καταδύσεων, το οποίο ονομάζεται ‘’Grand Blue’’.

-Η γνώμη μου-

Το Grand Blue είναι απλά απίστευτο. Όταν το ξεκίνησα, περίμενα πως θα ήταν άλλη μια απλή κωμωδία. Πόσο χαίρομαι που είχα άδικο! Ναι, είναι μια κωμωδία, εκεί είχα δίκιο, αλλά είναι και κάτι παραπάνω.

Καθώς προχωρά η ιστορία και μαθαίνουμε περισσότερα για τους χαρακτήρες και οι ίδιοι γνωρίζονται καλύτερα, βλέπουμε το πως εξελίσσονται οι σχέσεις τους και πως αναπτύσσονται οι χαρακτήρες τους. Ως γνωστόν, οι ανθρώπινες σχέσεις είναι περίπλοκες και παρόλα αυτά, η σειρά κάνει μια πολύ καλή και πετυχημένη προσπάθεια να τις αναλύσει με τέτοιο τρόπο που να καταλαβαίνεις εύκολα τι μπορεί να σκέφτεται και πως θα αντιδράσει ένας χαρακτήρας. Έχει πολύ προσεκτικό και consistent character building, το οποίο λατρεύω σε slice of life σειρές. Αν μπορεί να θεωρηθεί το Grand Blue slice of life με τόσα απροσδόκητα και ανορθόδοξα πράγματα που γίνονται σχεδόν σε κάθε chapter.

Επίσης, έχει πολύ ωραίο art και λογικό είναι αν σκεφτεί κανείς πως είναι ongoing από το 2014. Με 7 χρόνια εμπειρίας στην πλάτη του, ο Kenji Inoue-sensei έχει εξελίξει αρκετά το στυλ του.

 Όσον αφορά τα αρνητικά της σειράς, well… Όντας κωμωδία, ο καθένας μπορεί να έχει εντελώς διαφορετική άποψη. Εγώ προσωπικά δεν έχω παράπονο. Απλά θα πω, don’t drop it ‘til you try it!

-Βαθμολογία-

Κωμωδίες + Εγώ = Αγάπη. Συγκεκριμένα με το Grand Blue, έχω να γελάσω τόσο πολύ απ’ όταν έβλεπα Gintama. Και για όσους δεν ξέρουν, αυτό είναι τεράστιο κατόρθωμα! Από εμένα, λοιπόν, παίρνει ένα 10/10! Ναι μεν, είναι ongoing ακόμη (όπως ανέφερα πιο πάνω), αλλά γνωρίζω πως αυτή η σειρά δεν απογοητεύει.

Καλό διάβασμα εύχομαι σε όσους επιλέξουν να το διαβάσουν και περιμένω τις σκέψεις σας στα σχόλια από κάτω. Οι υπόλοιποι υποθέτω πως είστε εχθροί του χιούμορ…