από τον Hyakkishin 

Yo! Είμαι, όπως πάντα, ο Hyakkishin και σήμερα θα μιλήσω για ένα anime, το οποίο πέρασε σχετικά απαρατήρητο όταν ήταν στον αέρα. Αυτό είναι το Karakuri Circus! Ας ξεκινήσουμε.

-Περιγραφή-

Η σειρά ξεκινάει με τον Narumi Katou, έναν άνδρα που πάσχει από μια σπάνια ασθένεια ονόματι ZONAPHA Syndrome, η οποία προκαλεί επιληπτικές κρίσεις ανά τυχαία διαστήματα με μόνη «θεραπεία» το να κάνεις κάποιον να γελάσει. Λόγω αυτού, ο Narumi δουλεύει ως κλόουν σε ένα τσίρκο.

Μια μέρα, καθώς γυρνούσε σπίτι, βλέπει ένα παιδάκι με μια τεράστια βαλίτσα να το κυνηγάνε τρεις μυστήριοι τύποι. Μη μπορώντας να μείνει ακάθεκτος, ο Narumi σπεύδει να βοηθήσει το αγόρι, το οποίο του συστήνεται ως Masaru Saiga. Ο Masaru, πέρα από πρωταγωνιστής της σειράς, είναι και ο γιος του προέδρου της Saiga Enterprises, και μετά από το θάνατο του πατέρα του, συγγενείς του αποφάσισαν να στείλουν δολοφόνους να τον σκοτώσουν με σκοπό να πάρουν την κληρονομιά του για πάρτη τους. Ο Narumi, μαθαίνοντας το αυτό, αποφασίζει να βοηθήσει τον Masaru και πρώτο πράγμα στη λίστα του είναι να σπάσει στο ξύλο τους τύπους που τον καταδιώκουν (εδώ πρέπει να αναφέρω πως ο Narumi είναι master πολεμικών τεχνών).

Καθώς ξεκινά η αναμέτρηση μεταξύ του ήρωα μας και των 3 φιγούρων, ανακαλύπτουμε πως δεν είναι άνθρωποι, αλλά μαριονέτες με υπεράνθρωπες δυνάμεις! Και εκεί που όλα φαίνονται να πηγαίνουν στραβά, εμφανίζεται από το πουθενά μια κοπέλα με ασημένια μαλλιά που ανοίγει τη βαλίτσα του Masaru και από μέσα εμφανίζει, προς έκπληξη όλων, άλλη μια μαριονέτα για να υπερασπιστεί τους κακότυχους μας Narumi και Masaru. Αυτή η κοπέλα δηλώνει πως ονομάζεται Shirogane και πως είναι η προστάτης του Masaru!

Τι θα ακολουθήσει άραγε τους πρωταγωνιστές μας; Τι τους επιφυλάσσει άραγε η μοίρα; Only time will tell.

-Η γνώμη μου-

Το Karakuri Circus είναι ένα εγκληματικά underrated anime που κυκλοφόρησε το 2018 (το manga ξεκίνησε το 1997). Όποιος έχει δει το anime πριν την δημοσίευση αυτού του review, έχει το σεβασμό μου. Αλλά ας εξηγήσω σιγά σιγά γιατί είναι τόσο καλό.

Για αρχή, έχει απίστευτα δημιουργική πλοκή, η οποία κρατά τον θεατή στο σκοτάδι και αποκαλύπτει νέες πληροφορίες μόνο όταν πρέπει. Πράγμα που κρατά σε εγρήγορση όποιον την παρακολουθεί, κάνοντας τον να θέλει να δει άμεσα το επόμενο επεισόδιο. Δε θέλετε να μάθετε πόσες φορές έμεινα άναυδος από τα plot twists αυτής της σειράς.

Στη συνέχεια, έχουμε τους χαρακτήρες. Ένα πλούσιο cast που αποτελείται από πολλές και διάφορες προσωπικότητες. Μου είναι αδύνατο να περιγράψω κάθε μία, έναντι αυτού θα πω πως έχουμε πολλά ενδιαφέροντα designs, αλλά και ιδεολογίες!

Το soundtrack είναι μαγευτικό. Σχεδόν κάθε κομμάτι είναι σαν να σε μεταφέρει σε ένα παραμύθι, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το opening.

Στα αρνητικά, τώρα, το μόνο πράγμα με το οποίο είχα λίγο θέμα ήταν το pacing. Κάποιες στιγμές μου φαινόταν πολύ γρήγορο, ενώ άλλες κάπως αργό… Πέραν αυτού, δεν υπήρχε κάτι άλλο που να με απογοήτευσε ή να με ενόχλησε.

-Βαθμολογία-

Συνεχίζουμε το μοτίβο των υψηλών βαθμολογιών με ένα δυνατό 8.5/10. Μου φαίνεται εξωφρενικό που δεν έχουν δει περισσότερα άτομα αυτό το ανεπανάληπτο έργο… Ειδικά με τα θέματα που θίγει (δε μίλησα για αυτά σε περίπτωση που αποκάλυπτα κάτι κατά λάθος).

Όπως και να ‘χει, ελπίζω αυτό το review να σας τράβηξε το ενδιαφέρον και πιθανών να σας έπεισε να δείτε αυτό το anime. Όπως κάθε άλλη φορά, περιμένω να διαβάσω τις σκέψεις σας στα σχόλια από κάτω.